Białaczka wirusowa u kotów: oznaki i objawy, leczenie, niebezpieczeństwo
Zadowolony
Ta patologia jest spowodowana wirusem FeLV, który jest trudny w leczeniu i prowadzi do poważnych powikłań. Wirus jest dość wrażliwy na przejawy środowiska zewnętrznego, umiera po użyciu konwencjonalnych detergentów, nie toleruje wysokich i niskich temperatur.
Nie należy jednak lekceważyć niewiarygodnego niebezpieczeństwa FeLV, ponieważ jego siedliskiem może być wszędzie: trawa, gleba, drzewa, liście, zbiorniki wodne, przedmioty gospodarstwa domowego właściciela lub zwierzęcia.
- jest przeniesiony chore koty z moczem, śliną, łzami.
- Ścieżka transmisji - kontakt z chorymi zwierzętami.
- I to też jest możliwe transmisja wewnątrzmaciczna - od matki do dzieci, podczas gdy kocięta prawie na pewno urodzą się martwe lub będą żyły bardzo krótko po urodzeniu.
- Istnieje możliwość transmisji owady krwiopijne.
Grupa ryzyka
Grupa ryzyka obejmuje wszystkie zwierzęta, bez względu na płeć i przynależność do określonej rasy, ale kocięta mleczne i koty poniżej trzeciego roku życia mają wyższe ryzyko.
Ten wirus może prowokować choroby onkologiczne - rak mózgu, chłoniak z powodu silnego osłabienia odporności zwierzęcia.
Diagnostyka
W tej chwili nowoczesne metody diagnostyczne umożliwiają dokładne ustalenie przyczyny wystąpienia choroby.
Prowadzone są następujące badania:
- połączony test immunosorpcyjny;
- hodowanie kultury wirusa;
- wykrywanie antygenów;
- instalacja materiału genetycznego;
- różnicowanie.
Podczas badania przez test immunoenzymatyczny ujawnia ilość białka powstającego podczas replikacji wirusa. Często przeprowadza się test na obecność niedoboru odporności. Aby uzyskać dokładniejszą diagnozę, izoluje się FeLV, co odbywa się poprzez hodowlę laboratoryjną.
Antygen we krwi zwierzęcia jest określany przez przewodzenie immunofluorescencji. Wykrywanie materiału genetycznego patogenu odbywa się za pomocą polimerowej reakcji łańcuchowej.
Często takie metody badawcze wymagają ponownego przeprowadzenia, aby uzyskać większą pewność diagnozy.
Obraz kliniczny z białaczką
W organizmie kota wirus niesie ze sobą zmiany patologiczne, które wymagają pilnej interwencji specjalisty.
W bardzo rzadkich przypadkach pojawia się odpowiedź immunologiczna na porażkę i zwierzę rozwija odporność na tę dolegliwość, ale taki wynik jest dość rzadki. Możliwa manifestacja infekcji regresywnej. Taki przebieg występuje przy niewystarczająco silnej odpowiedzi immunologicznej, a pewna ilość patogenu pozostaje w kilku komórkach, ale dalszy rozwój zostaje zatrzymany.
Zmniejszony opór ciała umożliwia rozwój patologii, dotykając przede wszystkim szpik kostny. Ponadto powstają odnowione chore komórki krwi, za pomocą których patologia rozprzestrzenia się dalej po ciele, zatrzymując i rozwijając układ moczowo-płciowy, trawienny, gruczoły ślinowe.
Rozwój patologii wtórnych
Istnieje globalne tłumienie układu odpornościowego i rozwój wtórnej patologii.
- Dalej obserwowane niedokrwistość ze względu na to, że substancja tworząca komórki krwi jest tłumiona.
- Wzrasta ryzyko edukacji guzy nowotworowe, rozwój chłoniaka.
- Być może występowanie innych chorób, stwarzając wiele problemów w leczeniu pierwotnej przyczyny.
- Główne widoczne objawy pojawiają się jako zmniejszony apetyt, ucisk zwierzęcia.
- Dalej obserwowane zaburzenia układu pokarmowego, co wyraża się naprzemiennie w postaci nudności i wymiotów zaparcie Z biegunka.
- Zapada gorączka - wzrost temperatury ciała na przemian z silnym spadkiem.
- Kot wygląda na zmęczonego, ospałego, nie wykazuje aktywności, niechętnie kontaktuje się z właścicielami.
- Uszkodzenie układu limfatycznego charakteryzuje się powiększonymi węzłami chłonnymi.
- manifestują się objawy choroby układu oddechowego, wyrażone w kaszlu, wydzielinie z nosa, łzawieniu, ciągłym kichaniu.
- W wyniku narażenia na wirusa koty tracą płodność, a kobiety w ciąży tracą potomstwo.
Leczenie
Obecnie nie ma skutecznego leczenia białaczki wirusowej.
Główny kierunek leczenia sprowadza się do eliminacji objawów i wtórnych infekcji. Ze względu na to, że obecność patologii silnie tłumi ochronne właściwości organizmu, terapia powinna być długotrwała, aż do wyzdrowienia.
Terapia
- Pierwszym krokiem do tego jest odpowiednie odżywianie, zbilansowana dieta, stosowanie suplementów witaminowych i leków pomagających przywrócić i utrzymać ochronne właściwości organizmu zwierzęcia.
- Systematyczna sanityzacja siedliska kota i samego zwierzaka przed pasożytami zewnętrznymi i odrobaczaniem.
- Konieczne jest wyeliminowanie lub maksymalnie ograniczyć kontakt zwierzaka z innymi zwierzętami, aby nie narażać osłabionego organizmu na kolejną infekcję.
- W niektórych przypadkach może pomóc transfuzja krwi i stosowanie leków przeciw anemii.
- Wskazane jest zastosowanie chemioterapii, jeśli wtórna patologia jest chłoniak.
- Pomoże spowolnienie rozwoju patologii interferon.
- Przepisywanie leków dla ludzi jest dopuszczalne azydotymidyna, który jest używany do niedoboru odporności u ludzi. Ale działa też skutecznie raltegrawir.
Profilaktyka
W celach profilaktycznych zaleca się szczepienie kotów. Regularnie monitoruj zdrowie zwierząt, poziom odporności. Przejść na czas wszystkie niezbędne rutynowe kontrole i zabiegi.