Kot bengalski

Kot bengalski (ang. kot bengalski) pojawił się w wyniku skrzyżowania kota domowego i dzikiego kota dalekowschodniego (łac. Prionailurus bengalensis). Z takiego związku nie mogło wyjść coś szarego i nieokreślonego. Różnią się charakterem i wyglądem od swoich ukochanych domowych pomruków, ale nie oznacza to, że są dzikie i niebezpieczne. Nie, są domowi i sprytni, ale mogą być wytrwali, jeśli nie dasz tego, czego potrzebują.

Zabawne, z melodyjnym głosem, nie są jednak odpowiednie dla każdej osoby i przed zakupem takiego kota dokładnie oceniaj mocne strony i możliwości. A z artykułu dowiesz się jakie nawyki ma ten kot, zalety, wady, historię pochodzenia i jak się nim opiekować.

Historia rasy

Kot bengalski jest jednym z nielicznych przykładów udanej hybrydy kota domowego z dzikim kotem.Uważa się, że próby uzyskania wyniku takiej hybrydyzacji miały miejsce już na początku lat sześćdziesiątych.

Jednak potwierdzone dane mówią, że historia rasy zaczyna się w 1970 roku, kiedy felinolog Jane Mill uczestniczyła w losie kilku kotów, które zostały użyte w eksperymencie genetycznym.

Dr Willard Centerwall zbadał odporność dzikiego kota, która była wystarczająco silna, aby oprzeć się wirusowi białaczki kotów.

Krzyżował je z kotami domowymi, badając sposoby dziedziczenia tej własności przez potomków dzikiego kota.

Po zakończeniu eksperymentów dr Centerwall nie zniszczył miotu, ale znalazł właścicieli dla kociąt. Odkąd Jane Mill wpadła na pomysł uzyskania udomowionej hybrydy kota dzikiego i kota domowego, z radością przyjęła propozycję Centerwall.

Z miotu wybrała zwierzęta, które odziedziczyły cechy dzikiego kota, ale jednocześnie wykazujące znośny charakter, który w końcu dał się oswoić.

Zauważ, że Jane Mill (a potem jeszcze Sugden) po raz pierwszy rozpoczęła eksperymenty z hodowlą kotów w 1940 roku na Uniwersytecie Davis (pol. University of California, Davis, UC Davis), studiując tam genetykę.

Następnie, w 1961 roku, po wizycie w Bangkoku, po raz pierwszy spotkała te koty i zakochała się w nich.

Przywiozła nawet jednego ze sobą do ojczyzny i dostała od niej miot, skrzyżowany z kotem domowym, ale ze względu na okoliczności życiowe przerwała eksperyment.

Możesz zrozumieć jej entuzjazm, gdy los ponownie dał jej szansę na pracę z tym zwierzęciem. Chociaż dr Centerwall ją wspierał, nie można tego powiedzieć o Stowarzyszeniu Miłośników Kotów.

Większość hodowli i organizacji zdecydowanie sprzeciwia się krzyżowaniu kotów dzikich i domowych, a nawet teraz tak znana organizacja jak CFA odmawia rejestracji bengalów. Chociaż większość organizacji międzynarodowych mimo to zaczęła je uznawać od 1980 r.

Tak więc pani Mill dalej pracowała nad rasą, ale ta praca nie była prosta i łatwa. Koty chciały kojarzyć się z kotami, a większość samców była bezpłodna.

Więcej szczęścia z kotami, mogą wydać zdrowe potomstwo. Zdając sobie sprawę, że koty się rozmnażają mau, Birmańczyk oraz abisyński nie mają wystarczająco silnej genetyki, Jean szukał odpowiedniego zwierzęcia na całym świecie.

A w 1982 roku zwrócił się do niej kustosz zoo w New Delhi (Indie), który zwrócił uwagę na luksusowego dzikiego kota, który mieszkał w zoo obok nosorożców. Był całkowicie dziki, udało mu się zdobyć miot od siebie i jej kotów hybrydowych, co dało nowy impuls programowi.

Pokolenia kotów są ponumerowane: F1, F2, F3 i pierwsze cyfry oznaczają, że kocięta zostały pozyskane od dzikiego kota i kotów udomowionych.

Ale od czwartego pokolenia (F4) tylko kot bengalski i kot mogli być rodzicami, aby rasa została uznana za czystą.

Ponadto pierwsze pokolenia wychowywali pasjonaci, ponieważ koty te nie były jeszcze w pełnym tego słowa znaczeniu domowymi, ale zachowały cechy i obyczaje dzikich zwierząt. Teraz są domowymi, przyjaznymi, efektownymi zwierzętami, ale czasami są krytyczne wobec rasy. Jak powiedziała sama Jane Mill:

„Jeśli na zawodach kot jakiejkolwiek rasy ugryzie sędziego, będzie to przypisane stresowi, a jeśli nasz ugryzie, powiedzą o dzikiej krwi. Dlatego nasze muszą być najsłodszymi kotami w każdej konkurencji."

Wzorzec rasy

Skóra

• Nakrapiane lub marmurkowe, o różnym ubarwieniu, ale najczęściej spotykane są szare lub brązowe. Jest też bengal śnieżny (uszczelnienie), czerwono-brązowy, różowy, czarny i różne odcienie brązu. Zauważ, że nie wszystkie z nich są uznawane za wzorzec rasy. Obecnie rozpoznane 5 kolorów i 6 oczekujących.
• Sierść nie jest tak gruba jak u normalnych kotów, bardzo miękka, a fakturą przypomina raczej futro królika.
• Cętkowany brzuch
• Osobliwością sierści jest złocisty efekt mieniący się w promieniach słońca. Jest to tak zwany blask, blask sierści, który został mu przekazany od dzikich przodków.

Głowa

• Uszy są małe, zaokrąglone, w przeciwieństwie do zwykłych kotów, w których są spiczaste
• W ciemności oczy kota bengalskiego świecą jaśniej niż oczy zwykłych kotów. Ten fakt nie został jeszcze rozpoznany, ale spróbuj porównać zdjęcia tych skał.
• Oczy są duże, bardzo jasne, w różnych kolorach, aż do szafiru

Ciało

• Średnie do dużych rozmiarów, z muskularnymi nogami, mocne. Duże, okrągłe podkładki. Ogon średni, raczej gruby.
• Osiągnięcie pełnego rozmiaru zajmuje kotowi do dwóch lat.
• Koty ważą 4.5 - 6.8 kilogramów, a koty 3.6 - 5.4 kilogramy. Długość życia kota bengalskiego wynosi 14-16 lat.
• Skaczą wyżej niż normalne koty i biegają dobrze.

Głos

• Głośno, ma więcej intonacji i dźwięków niż inne koty

Opis

Dzięki swojej wdzięku, elastyczności i cętkowanemu ubarwieniu te mini lamparty są żywym przypomnieniem, że koty były dzikie 9500 lat temu.

A ta dzikość nie daje ludziom spokoju, oni raz po raz próbują stworzyć kota domowego, który będzie przypominał dzikiego. Sędzia dla siebie: Egipski Mau, Ocicat, pixiebob, sawannai bengalski.

Są rozwinięci, wielcy sportowcy, ich ciało jest długie, ale nie typu orientalnego. Rozwinięta muskulatura (szczególnie u kotów), jedna z charakterystycznych cech rasy. Łapy również umięśnione, średniej długości, tylne kończyny nieco dłuższe niż przednie.

Szyja jest długa i wygląda na grubą, ale proporcjonalną do tułowia. Głowa ma kształt zmodyfikowanego klina, o zaokrąglonych konturach, raczej długa niż szeroka i wygląda na małą w stosunku do tułowia.

Oczy są owalne, prawie okrągłe, duże. Kolor oczu może być od złotego, zielonego do niebieskiego w punktach. Im jest bogatszy i głębszy, tym lepiej.

Uszy są małe, krótkie, szerokie u nasady i zaokrąglone na końcach, osadzone na krawędziach głowy.

Luksusowa szata średniej do krótkiej, przylegająca do ciała, gęsta, ale zaskakująco miękka i jedwabista. Jasne znaczenia kontrastują z podkładem.

Postać

Pierwszą rzeczą, która przeraża ludzi, jest to, czy trzymanie takiego kota jest niebezpieczne? Uspokój się, późniejsze pokolenia nie są bardziej agresywne niż inne koty.

Kot domowy jest zabawny, aktywny i pozostaje kociakiem pod prysznicem przez całe życie. Kochankowie mówią, że wlatują do pokoju ze świecącymi oczami i wyrażeniem: „Oto jestem! Zagrajmy!".

Dodaj do tego ciekawość i inteligencję, ta fuzja często powoduje, że łamiesz zakazy. Są sprytne, co nie jest zaskakujące, ponieważ ich przodkowie potrzebowali czegoś więcej niż kłów i pazurów, aby przetrwać na wolności.

Koty bengalskie zachowują się jak psy, przybiegają na wezwanie, przynoszą zabawki do zabawy i są w stanie nauczyć się sztuczek.

Czasami uczą się sztuczek, których nie lubisz: jak otwierać drzwi, krany lub spuszczać wodę w toalecie. Zabawne do późnej starości, uwielbiają łapać co się rusza, nawet prawdziwe myszy, nawet sztuczne.

Połącz to razem i masz kota, który musi wiedzieć wszystko, co dzieje się na terytorium, z wysokim stopniem socjalizacji. Nie boją się obcych i śmiało studiują, obwąchują, badają.

Nie należy jednak po nie sięgać, mogą się porysować. Zawsze są gotowi do zabawy, lubią wspinać się jak najwyżej i nie lubią siedzieć w miejscu.

Ale kochają wolność i nie lubią ograniczeń. Mogą to być smycze i kiedy są podnoszone. Nie oznacza to, że rozerwą cię do krwi, po prostu uciekną, gdy spróbują. Inne, całkowicie domowe koty różnią się tym samym zachowaniem.

Myślisz, że to wszystko?? W żaden sposób. Wpływ dzikich przodków jest tak silny, że kochają rzeczy, których zwykłe koty nie mogą znieść.

Po pierwsze, kochają wodę, tak jak dzikie lamparty (świetni pływacy) bawią się strużką wody płynącej z kranu. Po drugie, jedzą różne pokarmy, robiąc wyjątek dla niektórych owoców.

Niektórzy wolą od czasu do czasu zmoczyć parę łap, inni mogą wskoczyć do wanny lub wejść pod prysznic. To ciekawe doświadczenie, ale tylko do czasu, aż wyjdą i biegają po domu.

Niektórzy mogą być tak uzależnieni od wody, że właściciele muszą zamykać łazienki i toalety, w przeciwnym razie odkręcają krany i spłukują muszle klozetowe.

W domu przywiązują się do jednej osoby, którą uważają za właściciela (jeśli koty generalnie uważają kogoś za właściciela), ale jednocześnie spędzają czas ze wszystkimi członkami rodziny, zwłaszcza gdy wzywają do zabawy lub jeść.

Bystrzy, aktywni i ciekawi, potrzebują interakcji z właścicielem, a biada temu, który nie może tego dać.

Kiedy kot się znudzi, może rozerwać rzeczy, aby zobaczyć, z czego się składa, lub otworzyć drzwi do sypialni, aby dowiedzieć się, co jest przed nim ukryte. Lubią chować rzeczy, więc warto kłaść wartościowe rzeczy tam, gdzie nie mogą ich zdobyć.

Są ciche, ale jeśli zaczynają wydawać dźwięki, to proste miauczenie nie wystarczy. Zakres dźwięków jest duży, a z czasem będziesz wiedział, kiedy Twój kot jest głodny, znudzony lub chce iść na spacer.

Większość domowych Bengalów dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami w domu, w tym psami.

Jeśli chodzi o dzieci, lepiej, żeby były starsze i rozumiały to zwierzę, a nie można go ciągnąć za wąsy, ogon. Bez problemu bawią się z dziećmi, ale pod warunkiem, że nie są zastraszane.

Pamiętaj, że charakter kota jest indywidualny, a Twój zwierzak może zachowywać się w zupełnie inny sposób. Ale są inteligentnymi, niezależnymi, zabawnymi stworzeniami, a jeśli się zrozumiecie, nigdy więcej nie będziesz chciał kolejnego kota.

Konserwacja i pielęgnacja

Koty bengalskie są bezpretensjonalne w utrzymaniu. To rasa zdrowa, fizycznie i psychicznie, silna i zwinna. Uwielbiają się wspinać, a nawet wspinać.

Co więcej, im wyższe, tym ciekawsze. Aby meble w domu nie ucierpiały, zapewnij im wysoki drapak.

Im bardziej jest aktywny, tym zdrowszy i szczęśliwszy, a zaoszczędzisz nerwy. Możesz chodzić z nią po ulicy, łatwo przyzwyczajają się do smyczy. Jak już wspomniano, kochają wodę, bawią się nią i mogą być z tobą, gdy jesteś pod prysznicem. Często niepożądane jest ich kąpanie, są już czyste.

Sierść jest krótka, luksusowa, jedwabista i praktycznie nie wymaga pielęgnacji, wystarczy czesać raz w tygodniu.

Reszta opieki jest elementarna. Przycinaj paznokcie regularnie, najlepiej co tydzień. Jeśli uszy wyglądają na brudne, delikatnie wyczyść watą.

Wskazane jest mycie zębów pastą dla kota i regularne zabieranie kota do weterynarza na kontrolę.

Im szybciej zaczniesz myć zęby, przycinać pazury i czesać kociaka, tym łatwiej będzie mu w przyszłości.

Zdecydowaliśmy się na tę rasę?

Wtedy przydadzą Ci się te wskazówki:

• Kupuj tylko od szkółki lub renomowanego hodowcy
• Zrób zakup i dokumenty dla zwierzęcia
• Sprawdź oczy kotka, aby zobaczyć, czy są czyste i czyste? Upewnij się, że nie ma kataru
• Kocięta należy odebrać nie wcześniej niż w wieku 10-12 tygodni

• Nie powinno być biegunki i jej objawów. Zajrzyj pod ogon, sprawdź, czy wszystko jest czyste i czy nie ma zaczerwienień
• Sierść powinna być błyszcząca, czysta i nie tłusta, może to świadczyć o chorobie
• Dowiedz się, czy przeprowadzono szczepienie
• Kociak musi być aktywny, zabawny i ciekawy. Lekki strach, gdy spotkanie jest normalne. Unikaj adopcji ospałych kociąt
• Przyjrzyj się bliżej innym kociętom i dorosłym kotom, aby zobaczyć, czy wyglądają zdrowo i aktywnie?
• Czy pokój jest czysty??
• Dowiedz się, czy kocięta miotają i pielęgnują?
• Sprawdź, czy przeprowadzono testy genetyczne na obecność chorób?

Karmienie

Koty bengalskie są mięsożercami, nie są wszystkożerne ani roślinożerne. Przez lata właściciele kotów zapomnieli o tym fakcie.

Jeśli spojrzysz na komercyjne pasze, zobaczysz, że mają one niską zawartość mięsa i dużą zawartość kukurydzy, soi, pszenicy, ryżu, ziemniaków.

Ponieważ te rodzaje karmy dla kotów mają zaledwie 50-60 lat, jest mało prawdopodobne, aby zdążyły zmienić się w wszystkożerne.

Dlaczego więc jest w nich tak wiele składników roślinnych??

Odpowiedź jest prosta: one są tanie.

• Czy to zapewnia kotu wystarczającą ilość pożywienia, aby przeżył?? tak.
• Czy to zapewnia kotu wystarczającą ilość pożywienia?? Nie.
• Jaka jest alternatywa dla komercyjnej żywności?? Naturalna pasza, mięso i ryby.

Po prostu daj swojemu kotu bardziej naturalną karmę.

Zaskakuje, gdy właściciele są zakłopotani.

W jaki sposób? Tylko mięso? A nawet surowe? tak.

Co może być dla niej bardziej naturalnego? A może myślałeś, że przez poprzednie 9000 lat koty jadły wyłącznie karmę w puszkach i suchą karmę??

Proste zasady żywienia:

• 80-85% mięsa (kurczak, królik, wołowina, jagnięcina, baranina itp.)
• 10-15% kości jadalnych (z wyjątkiem kości rurkowatych, takich jak kości kurczaka, dają szyję, kil, stawy)
• 5-10% podrobów (różne narządy wewnętrzne)
• pokroić na małe kawałki dla kociąt, a większe dla dorosłych kotów
• zawsze dbaj o to, aby mięso było świeże, bierz tylko od zaufanych sprzedawców
• większość kotów woli mięso ciepłe lub o temperaturze pokojowej
• możesz również podać ryby, jajka, kefir, śmietanę i inne pokarmy, które Twój kot uwielbia

Jeśli chodzi o karmę dla kotów, w tym suchych, możesz je tylko karmić, ale taka karma będzie daleka od tego, czego potrzebuje twój zwierzak.

Urozmaicaj swoje jedzenie, a Twój Bengal stanie się duży, piękny i zdrowy.

Zdrowie

Jak wszystkie koty pochodzące od dzikich zwierząt, koty bengalskie wyróżniają się godnym pozazdroszczenia zdrowiem i oczekiwaną długością życia do 20 lat.

Nie mają dziedzicznych chorób genetycznych, na które cierpią rasy hybrydowe.

Przed zakupem upewnij się, że Twój kot należy do pokolenia F3-F4, ponieważ wczesne pokolenia są zbyt podobne do dzikiego kota i mogą być trudne do kontrolowania.

W naszych szerokościach geograficznych trudno, jeśli nie niemożliwe, spotkać koty pierwszego pokolenia i nie masz się czym martwić.