Opis rzadkich ryb morskich i słodkowodnych

Obecnie znanych jest ponad 30 000 różnych gatunków ryb morskich i słodkowodnych. Naukowcy badają oceany, odkrywają nowe gatunki i zdobywają więcej wiedzy na temat organizmów wodnych, które już znają. Najbardziej kolorowi i unikatowi mieszkańcy podwodnych głębin stali się znani nie tak dawno temu. Rzadkie ryby preferują duże głębokości lub żyją w rafach koralowych, co tłumaczy burzę kolorów i ich niezwykłe zachowanie.

Rzadkie ryby rzeczne

Słodka woda z rzek i jezior wyróżnia się mniejszą różnorodnością gatunków, co tłumaczy się trudnymi warunkami życia i aktywnym wpływem człowieka. Tylko w odległych regionach, gdzie rzeki i jeziora są niedostępne dla ludzi i nie są tak badane, istnieją różne egzotyczne rzadkie ryby, które wyróżniają się niezwykłym kolorem lub kształtem ciała, nietypowym dla większości gatunków.

Kategoria gatunków rzadkich i zagrożonych obejmuje dziś większość jesiotrów, które występują naturalnie tylko w Ameryce Północnej, Rosji, Chinach, Iranie i wielu innych krajach Azji Południowo-Wschodniej. Obecnie jesiotr jest aktywnie poławiany, co doprowadziło do niemal całkowitego wyniszczenia większości gatunków tej cennej i rzadkiej ryby.

Rzadkie jesiotry to:

• Beluga.
• Jesiotr syberyjski.
• Wiosłonos.
• Cierń.
• Jesiotr gwiaździsty.

Jednym z najrzadszych i najciekawszych gatunków jesiotra jest wiosłonos, który żyje w Missisipi, a jego podgatunki występują w Jangcy i innych chińskich rzekach. Ryba ta charakteryzuje się powiększonym wyrostkiem nosowym, który w dużych okazach przypomina wyglądem wiosło. Wiosłonos ma duży rozmiar i ważące do 90 kilogramów, a mównica, czyli powiększony wyrostek nosowy w kształcie wiosła, może stanowić jedną trzecią całej długości ciała.

Niezwykle interesująca jest ślepa ryba jaskiniowa, która żyje w subtropikach Tajlandii. W toku ewolucji gatunek ten stracił pigmentację i wzrok, zyskując wyjątkową zdolność wspinania się po pionowych powierzchniach. Ta wyjątkowa umiejętność jest konieczna dla tej ryby, ponieważ żyje głównie w jaskiniach i przystosowała się do szybkiego przepływu podziemnych strumieni.

Mud Hopper to kolejna niezwykle ciekawa ryba słodkowodna. Budowa ciała poskoczka błotnego przypomina skrzyżowanie żaby i kijanki. Ryba należy do rodziny babkowatych i większość życia spędza poza wodą, poruszając się po gliniastych brzegach. Na lądzie, dzięki unikalnej budowie ciała, skoczek błotny może przebywać nawet pół godziny lub dłużej.

Egzotyczne życie morskie

Głębiny morskie są niezwykle bogate w różne egzotyczne i rzadkie gatunki ryb. Do tej pory zbadano nie więcej niż 20% oceanów na świecie, dlatego stale odkrywane są nowe gatunki głębinowe, które zadziwiają swoim wyglądem, zdolnością do życia w całkowitej ciemności iw warunkach ogromnego ciśnienia.

Ambona skorpiona

Ryba ta została odkryta ponad sto lat temu, ale do tej pory naukowcy natknęli się tylko na kilka okazów, na podstawie których opisano ten gatunek.

Charakterystyczne cechy ryb skorpionów to:

• częste linienie zrogowaciałego ciała;
• możliwość zmiany koloru;
• obecność specyficznych narośli nad oczami;
• doskonałe umiejętności maskowania.

Ambona scorpion preferuje płytkie głębokości i występuje w pobliżu południowych raf koralowych. Scorpena uwielbia polować na samym dnie, zakopując się w drobnym piasku, wabiąc ofiarę elastycznymi procesami w pobliżu ust. Scorpion Ambona preferuje wyjątkowo czystą ciepłą wodę, dlatego w ostatnich latach, wraz z zanieczyszczeniem Oceanu Światowego, populacja tej ryby znacznie się zmniejszyła.

Morski ogon

Jest to rzadka ryba głębinowa o wyjątkowej budowie ciała. Ogon różdżki ma ogromne usta w kształcie rurowego otworu, a szczęki przechodzą do rozszerzającej się skórzanej torby. Taka torba działa na zasadzie kucia miecha i jest zdolna do kilkukrotnego rozszerzania, co pozwala patyczkowi na łapanie i trawienie zdobyczy kilkakrotnie większej niż jego rozmiar.

Długość ogona kija głębinowego może wynosić do 10 metrów. Co więcej, długość ogona tej ryby wynosi 5-6 metrów. Ogon jest niezwykle twardy i długi, a jego struktura nie została jeszcze zbadana przez naukowców. Rybę tę odkryto około 20 lat temu iw tym czasie naukowcy natknęli się tylko na trzy okazy, które były już martwe i były w złym stanie. Ale do tej pory nie było możliwe uchwycenie zachowania żywego ogona w aparacie.

Psychodeliczna żaba

Ten gatunek ryb morskich został odkryty w 2009 roku. Żabietka preferuje duże głębokości i ma niezwykły wygląd, który pozwala jej kamuflować się na tle dna i koralowców. Głowa jest duża, z szeroko rozstawionymi oczami. Niezwykle ciekawa jest kolorystyka psychodelicznej żaby - z czerwonawymi i żółtawymi falistymi liniami z paskami rozchodzącymi się od oczu w różnych kierunkach. Płetwy żaby są zmodyfikowane i przypominają nieco łapy zwierząt lądowych. Ichtiolodzy twierdzą, że gatunek ten jest przejściowy między organizmami wodnymi a zwierzętami lądowymi.

Obecnie znanych jest kilka odmian kolorystycznych tej rzadkiej ryby morskiej:

1. Żółty mundur z turkusowymi oczami i białymi liniami.
2. Odmiana czerwona z żółtymi paskami.
3. Ciemna forma, która może zmienić kolor na prawie czarny.

Kolor nadwozia w dużej mierze zależy od ogólnego spektrum barw otoczenia. Na ciemnym gruncie i na dużych głębokościach występują czarne formy, ale w płytkich wodach w rafach koralowych widać jednocześnie żółte i czerwone kolory.

Ryba żaba preferuje bentosowy tryb życia i występuje na głębokościach około 200-500 metrów. Młode osobniki często przebywają w płytkiej wodzie w pobliżu raf koralowych, jednak w miarę dojrzewania przemieszczają się na duże głębokości i prowadzą wyraźnie drapieżny tryb życia. Ustalono, że siedliskiem żab są wody Australii, a także tropikalny region Oceanu Indyjskiego.

Ryba rag

Gatunek ten został odkryty w 1865 roku, ale do tej pory naukowcy natknęli się na zaledwie kilkadziesiąt okazów tych ryb, co tłumaczy ich skryty tryb życia i ściśle ograniczone siedlisko. Gatunek ten wyróżnia się tym, że całe ciało, płetwy, ogon i głowa pokryte są procesami naśladującymi różne glony. Takie procesy doskonale maskują zbieraczy szmat podczas polowania na krewetki i inne skorupiaki.

Siedliskiem zbieracza szmat jest Ocean Indyjski i południowo-wschodnie wybrzeże Australii. Ryba prowadzi ukryty tryb życia, preferując czyste i ciepłe wody przybrzeżne, za dnia chowając się w koralowcach, a nocą polując na drobny plankton i skorupiaki.

Księżycowa ryba

Gatunek ten odkryto już w XVIII wieku, kiedy tę rybę można było znaleźć wszędzie. Dziś, z powodu zanieczyszczenia oceanów i aktywnego rybołówstwa, Moonfish jest coraz mniej powszechny. Gatunek ten ma duże rozmiary i wysokie krótkie ciało skompresowane z boków. Ryba księżycowa może osiągnąć gigantyczne rozmiary o średnicy ciała kilkudziesięciu metrów i wadze do półtora tony. Dorosłe osobniki żywią się meduzami, węgorzami, kałamarnicami i różnymi planktonami. Ryba księżycowa jest słabym pływakiem, więc nie lubi silnych prądów, ale często po prostu leży na samej powierzchni lustra wody.

Chimera z szerokim nosem

Chimera z szerokim nosem preferuje głębiny Oceanu Atlantyckiego, gdzie żywi się różnymi mięczakami. Do tej pory naukowcy natrafili na zaledwie kilka okazów tej niezwykle rzadkiej ryby. Jego osobliwością jest galaretowate ciało, które po podniesieniu na powierzchnię szybko rozpuszcza się do szkieletu kostnego chimery.

Trudność w badaniu tego gatunku tłumaczy się stylem życia, kiedy chimera praktycznie nie pojawia się na głębokościach mniejszych niż 1000 metrów. Dopiero wraz z rozwojem specjalnej technologii naukowcy byli w stanie zobaczyć ją w środowisku naturalnym na głębokości ponad półtora tysiąca metrów.

Płaszczak

Ten typ rekina głębinowego został odkryty w 1884 roku. Z wyglądu dorośli bardziej przypominają węgorza lub dziwnego węża morskiego. Otwory skrzelowe, których jest 6 kawałków po każdej stronie ciała, są pokryte fałdami skórnymi. W gardle rekina znajdują się również pasy i szczeliny skrzelowe, które łączą się, tworząc szeroki skórzany płat. To jeden z najrzadszych gatunków rekinów, który można znaleźć tylko na dużych głębokościach. Do tej pory rekin z frędzlami jest słabo poznany, a w sumie naukowcy natknęli się na około 100 okazów tego rzadkiego gatunku drapieżnika.

indonezyjski coelacanth

Indonezyjski celakant odkryty w 1999 r. Ta ryba należy do rodziny celicantów i jest najstarszym opisanym życiem wodnym na ziemi. Wcześniej uważano, że wszyscy przedstawiciele zakonu Celikant wymarli jeszcze przed pojawieniem się dinozaurów. Badania wykazały, że gatunek ten pojawił się około 40 milionów lat temu.

Do tej pory złowiono nie więcej niż tuzin okazów indonezyjskiego celakanta. Latimeria ma dziwny kształt ciała ze zmodyfikowanymi dolnymi płetwami, które przypominają kończyny starożytnych skamielin. Niezwykle nietypowa jest wewnętrzna struktura celakantu – skrzyżowanie budowy zwierząt lądowych z klasycznymi rybami.

Włochaty wędkarz

Te przerażające i dziwne ryby w swoim zachowaniu zostały odkryte w 1930 roku. Diabeł włochaty preferuje głębokie głębokości powyżej 1 kilometra. W takiej wodzie panuje smoła ciemność, której używa diabeł, która ma świecącą gałąź na czole. Za pomocą takiego urządzenia włochaty diabeł przyciąga skorupiaki i inne ryby, które padają ofiarą tego drapieżnika.

Niezwykle ciekawa jest metoda hodowli tej ryby. Samice żabnicy mają około metra i ważą 15-20 kilogramów. Samiec jest zwykle dziesięć razy mniejszy od samicy, po prostu przyczepia się do ciała wybranej przez siebie, po czym plemniki stale wchodzą do ciała samicy przez krew. Przez resztę życia samiec otrzymuje wszystkie potrzebne mu składniki odżywcze od ogromnego drapieżnika. Na jednej dużej samicy można znaleźć jednocześnie kilka samców, które mogą tak żyć aż do śmierci.