Bardzo rzadki, ale niesamowicie piękny tygrys bengalski

Tygrys bengalski to bardzo piękny, silny i inteligentny drapieżnik, któremu niestety grozi wyginięcie. Długotrwałe bezlitosne polowanie na niego doprowadziło do tego, że dziś populacja liczy nie więcej niż dwa i pół tysiąca zwierząt. Siedlisko jest rozległe – od Indii po Bliski Wschód.

Opis zwierzęcia

Tygrys bengalski należy do gatunku tygrysów, których populacja w porównaniu z innymi gatunkami jest jedną z najliczniejszych, ale mimo to należą do gatunku zagrożonego, a ich siedliskiem są głównie Indie, Chiny i Bangladesz.

Tygrys bengalski należy do gatunku tygrysów, którego populacja w porównaniu z innymi gatunkami jest jedną z najliczniejszych

To wyjątkowe i piękne zwierzę można znaleźć w dżungli o każdej porze dnia, wędrując w nadziei na złapanie zdobyczy, a także wzbudzając strach u wszystkich mieszkańców. Ale mimo to, na przykład w Indiach, te tygrysy są uważane za jedne z najmądrzejszych, a o ich nieustraszoności i sile krążą legendy.

Wygląd zewnętrzny

Dowiedzieliśmy się, gdzie mieszka tygrys bengalski, teraz zdecydujmy, jakie są kolory tych zwierząt. Istnieją dwie główne opcje z przewagą koloru żółtego lub pomarańczowego. Jednak kolor nie jest jednolity, piękne czarne pasy pokrywają prawie całe ciało drapieżnika, co pomaga ukryć się w gęstej roślinności. Na ogonie te paski tworzą pierścienie.

Inną charakterystyczną cechą tych wyjątkowych zwierząt jest to, że wnętrze nóg i brzuch drapieżnika są pomalowane na biało. Są jednak wyjątki w postaci albinosów. Najczęściej zwierzęta te można spotkać w cyrkach lub ogrodach zoologicznych. Obecność takich zwierząt w ogrodach zoologicznych tłumaczy się tym, że w niewoli eksperci zajmują się krzyżowaniem i hodowlą takich koty , ponieważ ich wartość handlowa jest znacznie wyższa w porównaniu z konwencjonalnymi tygrysami.

Białe tygrysy bengalskie

Uwaga! W połowie XIX wieku zabito czarnego tygrysa, być może był to jedyny okaz tego koloru.

Samce tego gatunku dorastają średnio do trzech metrów i ważą około 220 kilogramów. Samice są mniejsze i dorastają do 2,6 metra długości, przy wadze około 140 kilogramów. Jeśli chodzi o parametry tych zwierząt, mierzone wysokością w kłębie, mogą one przekraczać metr.

Bardzo mocne szczęki z dużymi kłami, a także ostre pazury, które ponadto można również wydłużyć, nadają tym zwierzętom szczególny budzący grozę i przerażający wygląd.

Cechy egzystencji i odżywiania

Samce tygrysa bengalskiego wolą żyć w samotności, podczas gdy samice całkowicie poświęcają się czekaniu i wychowywaniu potomstwa. Łowiska samców są zazwyczaj ogromne. Jeden tygrys może "przynależeć" terytorium 100 mkw. kilometrów, podczas gdy u samic wielkość łowisk jest pięć razy mniejsza. Między innymi zwierzęta te pilnie strzegą całej przestrzeni osobistej i znakują je metkami moczowymi.

W porównaniu ze wszystkimi innymi dużymi kotami te drapieżniki najbardziej kochają wodę, dlatego zdecydowanie wybierają te tereny, w których znajduje się rzeka lub przynajmniej niewielki zbiornik wodny. W czasie upałów tygrys może godzinami chodzić po wodzie, pływać, leżeć na płyciznach lub po prostu igrać.

Ten drapieżnik może polować niezależnie od pory roku i dnia, ale jednocześnie na pewno wybierze teren, w którym będzie szedł pod wiatr. Zwierzęta te mają po prostu niesamowitą siłę i dlatego mogą bezpiecznie atakować nawet te, które są znacznie większe. Istnieją informacje, że tygrysy bengalskie zaatakowały konia, młodego słonia i dużego byka. W zależności od wielkości tygrys może ciągnąć zdobycz po ziemi lub w zębach przenosić ją do schronu. Po udanym polowaniu uwielbia ucztować na swojej zdobyczy w swoim ulubionym miejscu, nad wodą. Oprócz dużych zwierząt może polować również na następujące zwierzęta:

• dziki;
• antylopa;
• zające;
• lisy;
• szakale;
• borsuki;
• gryzonie;
• żaby.

Ten drapieżnik może spożywać dzikie jagody jako pokarm, w niektórych sytuacjach może nawet zaatakować inne młode tygrysy, małpy, lamparty i krokodyle.

Reprodukcja i czas istnienia

Ostatnio bardzo często można usłyszeć informację, że młode tygrysy rodzą się w niewoli. Oczywiście każdy z nich ma swoje przeznaczenie, ponieważ część z nich zostaje, by zamieszkać w zoo, inni udają się do rezerwatów przyrody, a jeszcze inni wracają do swojego naturalnego środowiska.

W wieku trzech lat tygrysica jest już gotowa do rozrodu. Jeśli chodzi o samce, mogą zacząć rozmnażać potomstwo dopiero w wieku czterech lat. W większości przypadków kojarzenie odbywa się między sąsiadującymi zwierzętami. Po charakterystycznym zapachu, który pozostawia samica, tygrys określa, że ​​jest w rui i jest gotowa do kontynuowania rodzaju.

Nowonarodzone kocięta są całkowicie zależne od matki, która nie tylko je karmi i troszczy się o nie

Po zapłodnieniu ciąża u drapieżników trwa trzy i pół miesiąca. Samica następnie rodzi od trzech do pięciu młodych. Na ten kluczowy moment wybiera bardzo ustronne miejsce. Wszystkie urodzone kocięta ważą około kilograma i początkowo są prawie niewidome. Od momentu narodzin samica karmi swoje młode mlekiem matki przez pięć miesięcy, podczas których mięso jest stopniowo wprowadzane do ich diety.

Nowonarodzone kocięta są całkowicie zależne od swojej mamy, bo ona jest nie tylko kanałya ona opiekuje się nimi i uczy je wszystkich niuansów i osobliwości polowania. Gdy kocięta osiągają dojrzałość płciową, opuszczają matkę w poszukiwaniu własnego terytorium. Długość życia tygrysa bengalskiego wynosi około dwudziestu lat.

Ochrona zwierząt

Populacja tygrysów objęta jest ochroną międzynarodową, co oznacza zakaz polowań na terenie każdego kraju, w którym żyje ten rzadki drapieżnik. W naszym kraju również figuruje w Czerwonej Księdze, a jego strzelanina jest obarczona postępowaniem karnym.

Niestety, nawet tak drastyczne środki czasami nie są w stanie powstrzymać kłusowników. Tak trudno odpuścić sobie pokusę, bo tusza tego drapieżnika kosztuje średnio około czterdzieści tysięcy dolarów, a za skórę tego kota można dostać nie mniej niż dwadzieścia tysięcy.

Związek z osobą

Istnieje wiele niesławnych sytuacji, w których podgatunek bengalski zaatakował osobę. Dlatego tygrysy straciły tysiące ludzkich istnień.

Ale nawet pomimo tak smutnych statystyk wciąż byłoby błędem nazywać tygrysy kanibalami, ponieważ większość wypadków miała miejsce całkowicie poza kontrolą tej okoliczności. Na przykład ranne lub złapane przez zaskoczenie zwierzę, a także tygrysica, która chroni swoje potomstwo, może zabić człowieka.