Leczymy zaćmę u psa (+ krople, + objawy)

To, jak Twój pies będzie postrzegał obraz otaczającego go świata, zależy w dużej mierze od obiektywu. To on przewodzi wiązkę światła i skupia obraz na siatkówce.

Zdarza się, że w soczewce zachodzą zmiany patologiczne, jej tkanki stają się mętne, załamanie światła jest zniekształcone, intensywność ostrości widzenia stopniowo maleje - rozwija się zaćma.

Możliwe przyczyny

Nie ma wątpliwości co do dziedziczności tej choroby. Przy wyborze szczeniaka nadal nie można kierować się rodzicami, jednak jeśli rodowód jest zachowany, to doświadczeni hodowcy znają historię przodków i mogą, a nawet muszą ostrzec.

Jedną z przyczyn choroby jest dziedziczność.

Czasami szczeniak rodzi się już z zaćmą. Początkowo nie jest to wykrywane, ale w wieku 4-5 miesięcy objaw może zacząć się pojawiać.

Uraz

Trauma jest częstą przyczyną zaćmy. W tym przypadku przebiega szybko z udziałem innych struktur oka w procesie zapalnym.

Pies może dostać zaćmy z powodu urazu oka.

Inne powody

Zaburzenia metaboliczne, cukrzyca i inne choroby endokrynologiczne prowadzą w 95% przypadków do zaćmy.

Psy z wysokim poziomem cukru we krwi, niezależnie od zastosowania terapii substytucyjnej, podlegają zmianom w soczewce. Jednak w tym przypadku dotyczy obu oczu i postępuje w ciągu sześciu miesięcy. Z cukrzycą medycyna wciąż nie wie, jak zatrzymać proces zmętnienia, a pies szybko traci wzrok.

Zaćma zaczyna się rozwijać wraz z cukrzycą.

Wiek psa i zaćma

Zmiany starcze w soczewce są wrażliwe na zwierzęta powyżej 10 roku życia. Z reguły małe rasy częściej cierpią na tę patologię niż duże.

Małe rasy psów są zagrożone.

Ogólnie przyjmuje się, że zaćma rozwija się z wiekiem z powodu naruszenia trofizmu soczewki. Rozpuszczalne białko soczewki ulega autolizie, wzrasta ciśnienie osmotyczne, produkty rozpadu białek przechodzą do płynu wewnątrzgałkowego, a ilość wody w samej soczewce zmniejsza się, w wyniku czego tkanki stają się gęstsze.

Co dziwne, w młodym wieku te same zmiany ulegają tym samym zmianom w soczewce psa z zaćmą. U starzejącego się psa zmiany destrukcyjne zachodzą powoli, au młodych szybko.

Według statystyk okulistów, zaćmą najbardziej dotknięte są następujące rasy: pudle karłowate, cocker spaniele, yorkshire teriery, retrievery.

Diagnostyka

Jak tylko zauważysz najmniejsze odchylenie od normy, natychmiast skontaktuj się ze swoim lekarzem weterynarii okulistą. Pozorne objawy nie zawsze są diagnozowane przez zaćmę.

Patrząc z oka przy oświetleniu bocznym i świetle przechodzącym, w soczewce można łatwo znaleźć różne rozmiary i intensywności krycia.

Diagnozę przeprowadza się poprzez badanie oczu.

Diagnostyka pozwoli określić obszar rozmieszczenia i wielkość zmętnienia, a także etap rozwoju choroby. Ponieważ nie każda zaćma powoduje utratę wzroku, badanie pomoże w ustaleniu dokładnej prognozy rozwoju choroby.

Leczenie zaćmy

Dziś nie ma sposobu, aby zapobiegać, profilaktyce zaćmy. Nie daj się nabrać na sztuczki szarlatanów, którzy polecają krople do oczu Smirnov, vitaiodurol, vicein, katachrom, vitafacol. Leki te nie mogą zapobiegać, spowalniać, a tym bardziej leczyć zmętnienia, ponieważ natura zaćmy nie została wyjaśniona.

Obecnie nie ma sposobu, aby zapobiec zaćmie.

Rozkład białek oka następuje w niejasnych okolicznościach, a ich mechanizm nie jest jasny. Nie do końca wiadomo, w jaki sposób czynnik dziedziczny „włącza” ten mechanizm, jak działają antyoksydanty.

Niestety nie ma ani jednego leku, który pomógłby uniknąć niewyraźnego widzenia, spowolnić proces lub zatrzymać. W okulistyce medycznej sytuacja jest na tym samym poziomie i tylko operacja jest najskuteczniejszą metodą przywrócenia wzroku.

Operacja

Biorąc pod uwagę wszystkie zalety i wady chirurgii chorób oczu, konieczne jest jasne zrozumienie, w jakich przypadkach konieczna jest interwencja chirurgiczna i mogą one wyglądać następująco:

• z postępującą zaćmą z groźbą utraty wzroku;
• gdy jedno oko jest całkowicie dotknięte utratą funkcji i początkiem procesu w drugim oku;
• w przedziale wiekowym od 6 miesięcy do 12 lat;
• pomimo tego, że stan ogólny zwierzęcia jest dobry, a pies dość aktywny.

W przypadku zagrożenia utratą wzroku zalecana jest operacja chirurgiczna.

Podejmując decyzję o usunięciu soczewki, należy zrozumieć, że operacja jest kosztowna i może być wykonana tylko w specjalistycznej klinice przez specjalistów posiadających technologie mikrochirurgiczne.

Jeśli zostanie podjęta decyzja o zdjęciu soczewki, najlepiej zrobić to metodą fakoemulsyfikacji. Lepiej przeprowadzić zabieg na wczesnym etapie, dlatego tak ważna jest jego wczesna identyfikacja.

Istota operacji

1. Zmętniała soczewka zostaje zmiażdżona za pomocą ultradźwięków. Tkanki są zemulgowane. Ciecz jest zasysana przez bardzo mały otwór.
2. W miejsce soczewki wkłada się sztuczną, miękką, która przenikając przez ten sam otwór we wnęce rozwija się, zajmując anatomiczną pozycję soczewki.
3. Operacja nie wymaga nacięć i szwów. Tkanki całkowicie zakorzeniają się w ciągu 7-10 dni.

Proces rekonwalescencji po zabiegu trwa co najmniej tydzień.

Taka operacja odbywa się z reguły bez komplikacji i na każdym etapie zaćmy. Jeśli jednak soczewka była uszkodzona przez długi czas, a jej tkanki stały się gęste, operacja jest przeprowadzana z dużym ryzykiem.

Przy użyciu innej technologii wykonuje się nacięcie, przez które usuwa się dotkniętą soczewkę i zakłada się nową ze szwami.

wnioski

Niezależnie od wybranej ścieżki, decyzja o implantacji podejmowana jest we współpracy z okulistą.

Sposób leczenia psa dobierany jest w porozumieniu z weterynarzem.

Nowoczesne technologie mikrochirurgii oka umożliwiają przywrócenie wzroku na każdym etapie życia psa. Jednak te zwierzęta, które są podatne na dziedziczenie genetyczne, nie powinny mieć możliwości rozmnażania.

Uważne podejście do twojego czworonożnego pomoże właścicielowi określić patologię na czas i zwrócić się do specjalisty o podjęcie decyzji.

Film o zaćmie u psów