Nosówka u psów

Ta dolegliwość o charakterze wirusowym jest nieodłączna wyłącznie u psów. Właściciel nie może złapać zarazy od psa, ale inne ogoniaste osobniki mieszkające w pobliżu bardzo szybko chwytają wirusa. Sama choroba jest bardzo niebezpieczna, a jej jedynym „plusem” jest to, że po pojedynczej infekcji pies rozwija silną odporność na wirusa. Dowiedzmy się więc o objawach tej choroby wirusowej, jej leczeniu i profilaktyce.

Obraz kliniczny nosówki u psów

Po zakażeniu wirusem objawy choroby u zwierzaka pojawiają się po 2-4 tygodniach. Charakterystyczne objawy choroby to zmniejszony apetyt, podwyższona temperatura ciała, dreszcze, gorączka, osłabienie odruchów. Chory pies ma wymioty lub śmierdzącą biegunkę. Z oczu pojawia się gęsta wydzielina, sklejająca powieki. Na początku są surowicze, potem ropne. Obserwuje się również wydzieliny z nosa, pies ma trudności z oddychaniem. Na skórze, częściej w jamie brzusznej, pojawia się niewielka wysypka. Bardzo często nosówce u psów towarzyszą nerwowe tiki kończyn i głowy. Jeśli chodzi o reakcje behawioralne, mogą być zupełnie przeciwne: od całkowitego letargu po agresywność. Jeśli szczeniak zachoruje na dżumę, na jego zębach pojawiają się ciemne plamy, które pozostają na całe życie.

Choroba o charakterze wirusowym jest niebezpieczna, ponieważ grozi śmiercią, jeśli pomoc nie zostanie udzielona w odpowiednim czasie.

Weterynarze rozróżniają kilka postaci nosówki psów. Tutaj są:

1. Ostry. Najczęściej diagnozowana jest u psów.
2. Nadostra. Charakteryzuje się tym, że po trzech dniach choroby, przebiegającej na tle wysokiej temperatury ciała, pies umiera.
3. Szybki jak błyskawica. Najbardziej niebezpieczną formą jest śmierć zwierzęcia bez widocznych oznak choroby.
4. Chroniczny. Charakteryzuje się okresami zaostrzenia i remisji. Jej leczenie ciągnie się przez długi czas.
5. Nerwowy. Ma tendencję do paraliżu mięśni i śmiercionośnej.
6. Nieudany. Choroba jest obserwowana przy dobrej odporności psa, trwa kilka dni, a przy odpowiednim leczeniu następuje całkowite wyzdrowienie.

O terapii na nosówkę u psów

Właściciele psów powinni zrozumieć, że tej dolegliwości nie można leczyć środkami ludowymi. Każde samoleczenie jest niebezpieczne i tylko pogorszy stan zwierzęcia. Widząc oznaki dolegliwości u suki lub psa, trzeba pędzić do przychodni. Lekarz weterynarii zabierze wypis do analizy, określi kształt dżumy. Jego patogenu nie można wyeliminować za pomocą określonego leku. Terapia powinna być kompleksowa, która zmniejszy zatrucie organizmu, wyeliminuje procesy zapalne. Lekarze weterynarii przepisują chorym psom leki przeciwbakteryjne, immunostymulujące.

Wprowadzić roztwory urotropiny, glukonianu wapnia, izotonicznego chlorku sodu, glukozy chorym psom. Zazwyczaj wstrzyknięcia dożylne podaje się psom przez 10 dni. W przypadku uszkodzenia układu nerwowego zwierzęcia stosuje się blokadę przyuszno-potyliczną. Leki nasercowe są przepisywane chorym zwierzętom, aby zapobiec uszkodzeniu mięśnia sercowego. Zalecany jest również podskórny kurs witamin z grupy B.

Zadaniem właściciela jest uważna i dokładna opieka nad chorym zwierzakiem. Konieczne jest oczyszczenie oczu, nosa psa, wyeliminowanie ropnej wydzieliny. Na ciele, gdzie skóra pęka i pojawia się wysypka, stosuje się maści antyseptyczne.

Zapobieganie nosówce psów

Weterynarze podkreślają, że najlepszą ochroną psa przed tą dolegliwością jest szczepienie. Dziś przeprowadza się go za pomocą leków Biovac, Multican, Nobivak. Po ich wprowadzeniu odporność rozwija się przez co najmniej rok, a ryzyko zachorowania na nosówkę jest zredukowane do minimum.

Niektórzy właściciele po prostu boją się zaszczepić swoje podopieczne, ponieważ czasami pojawiają się reakcje alergiczne na szczepionkę. Ale łatwo sobie z tym poradzić, po prostu robiąc zastrzyk Suprastinu przed szczepieniem. Generalnie przed szczepieniem konieczne jest proglistowanie zwierzęcia, pomiar temperatury ciała, aby organizm był odpowiednio przygotowany do produkcji przeciwciał.

Pierwsze szczepienie przeciwko nosówce dla szczeniąt podaje się w wieku 8 tygodni, a powtórne szczepienie następuje po trzech tygodniach. W przyszłości szczepienie odbywa się corocznie, w tym samym czasie.

Oprócz szczepień ogrodzenie przed komunikacją ze zwierzętami ulicznymi, która może mieć swój przewlekły przebieg, pomoże uchronić psa przed groźną chorobą wirusową.