Wycieczka w świat anatomii psów: „wewnętrzna struktura” czworonożnych przyjaciół

Budowa anatomiczna psa

Ogon zwierzęcia składa się z ruchomych kręgów, które składają się z 20-25 części. Klatka piersiowa składa się z 13 par żeber. To żebra chronią narządy wewnętrzne zwierzęcia jak tarczą, trzymaj je w określonej pozycji, która nie narusza zdrowia.

Warto zauważyć, że 4 pary żeber tworzą łuk żebrowy, natomiast pozostałe 9 są bezpośrednio połączone z mostkiem. Żebra u psów mają różne stopnie krzywizny, wszystko zależy bezpośrednio od rasy.

W dolnej części pleców znajdują się duże kręgi, na których można zauważyć procesy. Dzięki tym procesom do kręgów przyczepiają się mięśnie, ścięgna i więzadła. Utrzymują narządy wewnętrzne zwierzaka we właściwej pozycji. Anatomia szkieletu psa jest dokładnie pokazana na zdjęciu.

Obraz szkieletu psa

Odnóża

Kończyny psów są bardzo złożoną anatomią, ponieważ zawierają wiele różnych kości, mięśni, elastycznych więzadeł i nie tylko. Przednie nogi są podporą dla ciała, ponieważ to przednie nogi dźwigają ciężar zwierzęcia. Stanowią przedłużenie łopatki, która za pomocą stawu wpada do kości ramiennej.

Po nim następuje przedramię, które składa się z kości promieniowej i kości ramiennej. Są połączone stawem łokciowym. Potem przychodzi staw nadgarstka, który składa się z 7 kości. Jest połączony z 5 kośćmi ręki. Ręka ma następujący wygląd: pięć palców, 4 ma trzy paliczki, a 1 ma tylko dwa.

Każdy palec ma pazur, który nie jest wciągany i składa się z mocnej tkanki. Przednie nogi są przymocowane do kręgu psa za pomocą mięśni ramion. Dzięki łopatkom, które wystają poza kręgi mostka, u zwierzęcia powstaje kłąb - jest to wskaźnik wzrostu. Kończyny tylne obejmują biodro i podudzie.

Wymienione elementy łączy się za pomocą stawów biodrowych i kolanowych. Sama kość piszczelowa składa się z kości piszczelowej i strzałkowej i za pomocą stawu skokowego, który ma złożoną strukturę, jest przymocowana do stępu. Ta część stopy przechodzi w drugą – śródstopie, a kończy się na 4 palcach z trzema palikami. Istnieją również pazury, które nie mają właściwości chowania. Na filmie Alisy Gagarinova widać anatomię mięśni psa.

Narządy wewnętrzne

Następną pozycją po zbadaniu szkieletu będzie „wewnętrzny świat” psa.

Układ trawienny

Anatomia układu pokarmowego jest podobna do układu pokarmowego innych ssaków, w tym człowieka. Zaczyna się od jamy ustnej, która wyposażona jest w mocne i ostre zęby. Są przeznaczone do rozrywania jedzenia, cięcia kości i nie tylko.

Gdy tylko pies poczuje atrakcyjną karmę, natychmiast wytwarza ślinę. Zwierzę od czasu do czasu połyka jedzenie w całości, nawet bez żucia. Wędruje przez przełyk do żołądka, gdzie sok żołądkowy i enzymy zamieniają pokarm w treści pokarmowe – jednorodną masę.

Układ pokarmowy zwierzęcia bez problemów zdrowotnych wyraźnie określa, kiedy pokarm powinien dostać się do jelit. Zastawki żołądkowe uniemożliwiają powrót pokarmu do przełyku lub jelit, dopóki pokarm nie zostanie strawiony. Jelito jest podłączone do pracy i współpracuje z wątrobą i dwunastnicą.

Enzymy trzustkowe, nadal wpływając na żywność, izolują z niej pożyteczne substancje, które pochłaniają ściany jelit. Następnie składniki odżywcze dostają się do krwioobiegu.
Przetworzona żywność pewnie przemieszcza się w kierunku jelita grubego. W tej chwili nie pozostaje w nim nic pożytecznego. Na poniższym obrazku możesz zobaczyć obraz układu pokarmowego zwierzaka.

Anatomia układu pokarmowego psa

Układ oddechowy

Oddychanie we wszystkich żywych istotach odgrywa ważną rolę, ponieważ dzięki układowi oddechowemu organizm otrzymuje tlen i wytwarza dwutlenek węgla. Układ oddechowy podzielony jest na dwie sekcje: górną i dolną. Powietrze zaczyna przepływać przez nozdrza, na których cechy wpływa rasa psa.

Ponadto w nosogardzieli powietrze jest ogrzewane i filtrowane, oczyszczając je z drobnoustrojów. Następnie ruch powietrza jest kontynuowany przez krtań, a następnie tchawicę. Dolny układ oddechowy składa się z płuc i oskrzeli. Płuca dotleniają organizm. Składają się z 7 elastycznych płatów, które dzięki skurczowi przepony i mięśni są w stanie zmieniać objętość podczas oddychania.

Powietrze stale krąży w pęcherzykach, zastępując je świeżym. Tempo oddychania zależy od rasy psa i jego stanu zdrowia oraz innych czynników (autor filmu o anatomii psich płuc - Alexander Lyakh).

Układ krążenia

Serce jest ogniskiem życia w ciele. Jest to potężny narząd, który składa się z mięśni i znajduje się między trzecim a szóstym żebrem, tuż przed przeponą. Serce składa się z dwóch części i czterech komór. Obie części serca mają własne przedsionki i komory. W lewym płacie serca porusza się krew tętnicza, w prawym płacie - żylna.

Przepływ krwi przechodzi przez różne żyły: lewa strona serca jest wzbogacona krwią dzięki żyłom płucnym, prawa strona - żyła główna. Łożysko tętnicze jest nasycone tlenem i wpływa do aorty. Ruch krwi nie zwalnia ani nie zatrzymuje się. Droga krwi biegnie od przedsionków do komór, a następnie do naczyń tętniczych.

Układ krążenia psa

Ściany serca składają się z wsierdzia, nasierdzia i mięśnia sercowego - odpowiednio wewnętrznej i zewnętrznej błony serca oraz mięśnia sercowego. Narząd ten ma między innymi aparat zastawkowy, który kontroluje kierunek przepływu krwi i zapewnia, że ​​krew tętnicza nie miesza się z żylną.

Podobnie jak w przypadku innych narządów, wielkość i funkcja serca zależy od wieku, rasy, płci psa. Ważną rolę odgrywa tu środowisko i inne stworzenia, z którymi styka się zwierzę.

Tętno określa puls. Jego wskaźnik powinien mieścić się w zakresie 70-120 uderzeń na minutę, co wskazuje na zdrowe, silne serce. Młode, zdrowe psy mają zwykle szybsze bicie serca, ponieważ mięsień sercowy kurczy się częściej.

Anatomia układu krążenia

Układ krążenia składa się z wielu naczyń włosowatych i naczyń krwionośnych. Ściśle oplatają całe ciało zwierzęcia i każdy narząd. Dzięki temu krew komunikuje się z sercem. Ciekawe, że na 1 mkw. mm. tkanka liczy ponad 2500 naczyń włosowatych, a całkowita objętość krwi w ciele zwierzęcia to około 6-13% masy ciała.

System wydalniczy

Podstawą układu wydalniczego psa (podobnie jak wielu innych żywych istot) są nerki. Jest to dość złożony schemat, w którym za pomocą moczowodów nerki stykają się z pęcherzem i cewką moczową.

Dzięki temu systemowi powstaje i gromadzi się mocz, który ostatecznie jest wydalany z organizmu. Dzieje się tak w celu oczyszczenia organizmu z produktów przemiany materii. Jeśli wystąpią jakiekolwiek nieprawidłowości w działaniu systemu, może to prowadzić do problemów zdrowotnych.

Nefrony, w które wyposażone są nerki, oczyszczają i filtrują krew. Wraz z wiekiem tkanka nefronu ulega rozkładowi i zostaje zastąpiona bliznami. Z tego powodu choroby nerek są powszechne u starszych psów.

Anatomia układu wydalniczego psa

Układ rozrodczy

Układ rozrodczy i wydalniczy są ze sobą ściśle powiązane. U mężczyzn układ moczowy jest jednocześnie przewodem nasiennym. Do rozrodu samce potrzebują jąder, zewnętrznego narządu płciowego i prostaty – gruczołu utrzymującego żywotność plemników na odpowiednim poziomie.

Męski narząd płciowy składa się z głowy, ciała i korzenia. Jest pokryty workiem napletkowym, ale w momencie pobudzenia narząd zostaje uwolniony z worka, co nazywa się erekcją. U kobiet narząd płciowy nazywa się macicą. Składa się z procesów, do których przyczepiają się jajniki, w których dojrzewają jajo, jajowody i pochwa.

System nerwowy

Układ nerwowy istnieje w dwóch formach – centralnej i obwodowej. Centralny obejmuje mózg i rdzeń kręgowy, peryferyjny – włókna oplatające całe ciało.

Wiązki takich zakończeń nazywane są pniami nerwowymi lub nerwami. Dzielą się na aferentne, które wysyłają do mózgu impulsy o stanie narządów oraz eferentne, działające na odwrót.

Nerwy odprowadzające wysyłają impulsy mózgowe do ciała. Komórka nerwowa stanowi podstawę układu nerwowego. Posiada rozgałęzienia, dzięki którym ma możliwość wysyłania impulsów. Dzieje się tak, gdy taki wyrostek komórki nerwowej wchodzi w kontakt z przekaźnikiem impulsów (mediatorem). Dzięki komórkom nerwowym informacja dociera do mózgu z prędkością około 60 m/s.

Obwodowy układ nerwowy psa

Narządy zmysłów

Po wnikliwej analizie szkieletu psa, jego układów wewnętrznych i narządów dotarliśmy do zmysłów, które są bardzo dobrze rozwinięte. Pies słyszy lepiej niż człowiek, a jego węchu każdy zazdrości. Bardziej konsekwentnie rozważaj zmysły psa.

Struktura oka

Anatomia oka psa jest bardzo podobna do ludzkiego oka - to ten sam narząd zmysłu. Istnieje wiele podobieństw. Oko czworonożnego przyjaciela składa się z rogówki, soczewki i siatkówki, czyli trzech błon: włóknistej, naczyniowej i siateczkowatej.

Warto zauważyć, że pies nie ma plamki. Z tego powodu wzrok zwierzęcia jest znacznie gorszy w porównaniu z człowiekiem. Ale pies widzi w ciemności. Zasada widzenia u psa jest następująca: promień światła przechodzi przez rogówkę oka. Opada na siatkówkę i jest odbierany przez pręciki i czopki.

Budowa anatomiczna oka zwierzaka

Struktura ucha

Kolejną przewagą psa nad człowiekiem jest doskonały słuch. Pies analizuje dźwięk przez ucho zewnętrzne. Dźwięk następnie dociera do ucha środkowego i kończy ścieżkę w uchu wewnętrznym. Ucho zewnętrzne składa się z małżowiny usznej – narządu chrzęstnego, przez który zwierzę uczy się dźwięków. Za małżowiną uszną znajduje się przewód słuchowy, który składa się z dwóch części: poziomej i pionowej.

Przewód słuchowy jest jak tunel, przez który dźwięk dociera do błony bębenkowej. Skóra tego kanału składa się z gruczołów, które między innymi wywołują wzrost włosów w uchu.

Ważną rolę odgrywa również błona bębenkowa - oddziela ucho i przechwytuje fale akustyczne. W uchu środkowym znajdują się kości słuchowe, które przyczepiają się do błony bębenkowej oraz do ucha wewnętrznego.

W uchu wewnętrznym znajdują się receptory słuchowe i aparat przedsionkowy, dzięki czemu zachowana jest równowaga. Dzięki pracy ucha wewnętrznego powstaje informacja, która trafia do mózgu.

Anatomia ucha zwierzęcia

Struktura nosa

Podobnie jak ucho, które dość ostro odbiera dźwięki, nos psa pracuje z pełną mocą. Pozwala zwierzakowi skomponować portret o swoim otoczeniu, ponieważ zwierzę kieruje się zapachem.

Po zapachu zwierzak rozpoznaje swojego właściciela lub wrogie zwierzę.

A dzięki tej właściwości wyłapywania zapachu z dużej odległości, niektóre psy są przyzwyczajone do łapania przestępców i po prostu pomagają człowiekowi w życiu codziennym.

Nos psa jest wyposażony w wiele wrażliwych receptorów. Jest 125 milionów tych receptorów węchowych, podczas gdy ludzki nos ma tylko 5 milionów. Zarówno ludzie, jak i psy mają śluz w nosie, który pokrywa wewnętrzne ścianki nosa. U psów rozciąga się również na zewnątrz nosa, co sprawia, że ​​nos zwierzęcia jest tak mokry.

Zapach dostaje się do ciała psa za pomocą nozdrzy, to dzięki nim zwierzę wychwytuje ten lub inny zapach. Większość oddechu psa przechodzi przez boczne szczeliny na nosie.

Nos zwierzęcia składa się z nosa zewnętrznego i jamy nosowej, która podzielona jest na trzy części: górną, środkową i dolną. W górnej części psiego nosa znajdują się receptory węchowe. Dolna część prowadzi wdychane powietrze do nosogardzieli, gdzie zaczyna się nagrzewać.

Zewnętrzna część nosa, często mokra od śluzu, nazywana jest wziernikiem nosowym. Każdy piesek posiada takie „lusterko” posiada unikalny wzór, dzięki któremu można odróżnić jednego psa od drugiego.

W porównaniu ze światem psów świat ludzi nie jest tak różnorodny pod względem zapachów.

Galeria zdjęć

Wideo „Mięśnie obręczy barkowej”

Na filmie, który dostarczył Alexander Lyakh, możesz zbadać anatomię mięśni psa.