Objawy i leczenie przecieku wątrobowego u psów

Głównym zadaniem wątroby jest oczyszczanie krwi.

Wewnątrz narządu żyła wrotna dzieli się na dwie gałęzie i tętnicę wątrobową. Warto zauważyć, że warstwy wątrobowe tworzą heksagonalne płaty, a sześciokąty z kolei składają się z hepatocytów - komórek ułożonych jak kolumny.

Żyła i tętnica są podzielone na mniejsze kanały, które rozchodzą się na kilka odgałęzień. Za główne uważa się tętnicę i żyłę, a obwodowe to sinusoidalne naczynia włosowate otaczające hepatocyty. Dzięki tej pozycji wątroba wygląda jak gąbka, która wchłania z krwi toksyczne pierwiastki, szkodliwe substancje i przydatne dla niej cząsteczki, a oczyszczoną krew popycha dalej.

Czysta krew przepływa przez naczynia włosowate do żyły głównej, podczas gdy główne naczynia obu płatów zbiegają się i opuszczają narząd w postaci dużych żył, które są skierowane do dużej żyły ogonowej. Krew płynie po gałęziach z kończyn tylnych, ściany otrzewnej, serca i przepony.

Rodzaje patologii

Przeciek wątrobowy ma inną nazwę - zespolenie i oznacza "oddzielną gałąź", czyli niezależny kanał, który powstał w wyniku patologicznego prowokatora i przechodzi oddzielnie od wątroby.

Istnieją rodzaje patologii:

• przetoka w wątrobie;
• zespolenie pozawątrobowe;
• wrodzona patologia;
• nabyta dolegliwość;
• przetoka portokawalska.

Zespolenie wewnątrzwątrobowe to stan, w którym wewnątrz samego narządu tworzy się dodatkowy kanał. Dotyczy to głównie dużych ras zwierząt domowych.

Psy dużych ras są zagrożone.

Edukacja pozawątrobowa oznacza nieprawidłowość żyły głównej z mniejszymi naczyniami, które rozgałęziają się do innych systemów. Psy rzadko cierpią, koty chorują. Wrodzona anomalia występuje podczas wewnątrzmacicznego rozwoju płodu. Charakter nabytej dolegliwości tłumaczy się ciężkimi zmianami w wątrobie, w wyniku których ustaje funkcjonowanie układu naczyniowego, co uniemożliwia powrót krwi do narządu. Ale wyraża się to również wzrostem ciśnienia wewnątrzwątrobowego, pojawia się nadciśnienie wrotne.

Najbardziej niebezpiecznym rodzajem anomalii jest typ portokawalski. Powstaje zespolenie między żyłami wrotnymi a żyłami ogonowymi. Co charakterystyczne, u płodu podczas wzrostu wewnątrzmacicznego taki stan rzeczy jest normą, ale gdy urodzi się szczenię, dodatkowy przewód powinien zniknąć. Zagrożeniem tej patologii jest amoniak, który jest częścią płynu krwi przechodzącego przez jelita, co jest niezwykle niebezpieczne dla ośrodkowego układu nerwowego.

Objawy i oznaki

Objawy choroby różnią się charakterem w zależności od lokalizacji procesu patologicznego.

Na początku choroby pies staje się bardzo ospały.

• A także intensywność objawów będzie zależeć od wieku zwierzęcia. U młodszych zwierząt organizm zareaguje ostrzej. Warto zauważyć, że ta choroba nie ma wyraźnych objawów.
• Problemy są zgłaszane jako zaostrzenia i zanikające objawy. Początkowy etap wyraża się letargiem, depresją. Zwierzę chodzi ze stale opuszczoną głową. Często można zaobserwować, jak pies zjada rzeczy niejadalne - gryzie buty, gryzie ściany, patyki, drut, papier.
• Cięższe przypadki objawiają się wystąpieniem częściowej lub całkowitej ślepoty, obfitego ślinienia. Możliwe nudności, wymioty, biegunka. Zwierzę nie może jeść, rozwija się anoreksja, następuje spowolnienie rozwoju i wzrostu. Następuje gorączka, a potem zaczyna się konwulsje, śpiączka.
• Badanie laboratoryjne wykrywa nadmiar amoniaku we krwi i moczu, który po analizie jest wykrywany przez sole moczanu amonu. W rzeczywistości podczas oddawania moczu widoczne są smugi krwi.

Leczenie psa

Leczenie polega na interwencji chirurgicznej.

• Podczas zabiegu na nietypowe naczynie nakładany jest pierścień chirurgiczny, który z czasem zwęża nieprawidłowy kanał, blokując tym samym odpływ krwi przez ten kanał. Ta metoda jest skuteczna w przypadku wykrycia pojedynczego zespolenia pozawątrobowego. Diagnoza typu wewnątrzwątrobowego jest dość trudna, co sprawia, że ​​rokowanie dla tego typu patologii jest niekorzystne.
• Pomoc medyczna polega na skorygowaniu równowagi elektrolitowej, eliminowaniu odwodnienia. W tym celu stosuje się leczenie infuzyjne z wprowadzeniem roztworów soli. Chory pies potrzebuje karmy dietetycznej. Pokarm powinien być ubogi w białko, ponieważ ten składnik bierze udział w tworzeniu amoniaku, który jest trucizną dla organizmu.

Leczenie odbywa się poprzez interwencję chirurgiczną.

Po operacji

Po operacji zwierzęta z reguły żyją normalnie, prowadzą całkowicie satysfakcjonujący tryb życia.

Pies po operacji wraca do normy i dalej żyje jak poprzednio.

Jeśli patologia jest wrodzona, rokowanie jest rozczarowujące, ponieważ leczenie chirurgiczne najczęściej nie może. W takim przypadku zaleca się wspomagające leczenie objawowe.

Zatrucie

Aby usunąć ewentualne zatrucie, dopuszcza się stosowanie enterosorbentów, które są w stanie wchłonąć substancje toksyczne i usunąć je z organizmu.

Enterosorbenty służą do łagodzenia zatrucia.

Film o zespoleniach wrotno-systemowych i encefalopatii wątrobowej