Lykoi: opis rasy i cechy opieki
Kot wilkołak został wyhodowany przez hodowców w 2010 roku przez skrzyżowanie Sfinksa z amerykańskim kotem krótkowłosym. Kilka lat po urodzeniu pierwszego kociaka wilkołaka ta rasa kota została oficjalnie zarejestrowana, a eksperci rozpoczęli aktywną hodowlę licoes. Niezwykły, niepowtarzalny wygląd przedstawiciela tej rasy wynika z wad genetycznych. Lykoi odziedziczył swoją sylwetkę po sfinksach, a krótkie włosy odziedziczyli po amerykańskim kotu. Rasa ta jest uważana za jedną z najrzadszych na świecie, aw Rosji nie zajmuje się hodowlą lico.
Kot wilkołak został wyhodowany przez hodowców w 2010 roku przez skrzyżowanie Sfinksa z amerykańskim kotem krótkowłosym. Kilka lat po urodzeniu pierwszego kociaka wilkołaka ta rasa kota została oficjalnie zarejestrowana, a eksperci rozpoczęli aktywną hodowlę licoes. Niezwykły, niepowtarzalny wygląd przedstawiciela tej rasy wynika z wad genetycznych. Lykoi odziedziczył swoją sylwetkę po sfinksach, a krótkie włosy odziedziczyli po amerykańskim kotu. Rasa ta jest uważana za jedną z najrzadszych na świecie, aw Rosji nie zajmuje się hodowlą lico.
Opis rasy
Dorosłe samce tej rasy ważą około 4 kg, a samice nie więcej niż 3,5 kg. Sylwetka kota wilkołaka jest lekko wydłużona i muskularna, kończyny wydłużone i cienkie. Końce łap są małe i zaokrąglone. Między palcami są taśmy. Ogon lycoe zwężony ku końcowi, całkowicie lub częściowo pokryty szorstką, krótką sierścią.
Przedstawiciele tej rasy mają małą głowę w kształcie serca, wysokie kości policzkowe, wąski podbródek i prosty nos. Koty mają duże, szeroko rozstawione małżowiny uszne, duże i wyraziste oczy. Malowane są w następujących odcieniach:
- żółtawy;
- miedziany żółty;
- szmaragd;
- szarozielony;
- popielaty niebieski;
- niebieskawo-szary.
Charakterystyczną cechą kotów wilkołaków jest sierść. Na całym ciele zwierzęcia znajdują się kępki krótkich włosów, a na nosie, wokół oczu i na czubkach łap jest całkowicie nieobecne. U niektórych osobników tej rasy brak wełny w jamie brzusznej, klatce piersiowej i kończynach. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że lycoe ma bardzo twardą i kłującą sierść, ale ich sierść jest przyjemna w dotyku i raczej miękka.
Inną interesującą cechą lycoes jest to, że ich pofałdowana skóra reaguje na światło i ciepło, całkowicie lub częściowo pokryta ciemną pigmentacją. Ale jeśli usuniesz zwierzaka z dala od słońca, jego skóra odzyska naturalny różowawy odcień.
Niepowtarzalny jest również kolor płaszcza lycoes. U podstawy futro kota wilkołaka jest pomalowane na kolor srebrzysto-szary lub śnieżnobiały, a na końcach na czarno.
Cechy pielęgnacji i konserwacji lykoy
Zaleca się mieć kota wilkołaka w przestronnym domu, ponieważ przedstawiciele tej rasy są bardzo energiczni i dociekliwi. Kocięta nie nadają się do trzymania w domach z innymi małymi zwierzętami i małymi dziećmi.
Sierść zwierzaka wymaga szczególnej pielęgnacji, należy ją regularnie czesać. Ich włosy wypadają nie tylko w okresie linienia. W ciągu roku kot kilkakrotnie łysieje i ponownie zapuszcza sierść. Nowa linia włosów jest czasami ciemniejsza lub jaśniejsza niż stara. Czasami włosy rosną w miejscach, w których wcześniej ich nie obserwowano.
Koty wilkołaków należy często kąpać, ponieważ nagie obszary ciała są okresowo pokrywane wykwitem potu. Przedstawiciele tej rasy nie przepadają za zabiegami wodnymi, więc możesz skorzystać z czyszczenia skóry wilgotnymi chusteczkami. Uszy i oczy pupila należy codziennie badać i w razie potrzeby oczyszczać z zanieczyszczeń.