Objawy i leczenie dirofilariozy u psa

Ciężka patologia wywołana przez pasożyty - robaki. Z powodu dość długiego utajonego przebiegu rozwija się ciężka choroba, w wyniku której może dojść do śmierci zwierzęcia.

Do tej pory ta patologia jest najczęściej wykrywana przypadkowo - podczas wykonywania badania na zupełnie inną chorobę.

Kto powoduje chorobę??

Pasożytami powodującymi tak ciężki przebieg są robaki okrągłe, które żyją, rozmnażają się w sercu, największe naczynia krwionośne, tkanka podskórna.

Okrągłe robaki w sercu powodują choroby.

Dorosłe osobniki nazywane są dirofilariae, a larwy nazywane są mikrofilariami. W tym przypadku larwy z reguły rozwijają się we krwi zwierzęcia, w wyniku czego migrują wraz z krwią w całym ciele.

Drogi infekcji i ryzyko rozwoju

Dirofilarioza jest również niebezpieczna dla ludzi, jest zooantroponozą.

Dlatego nie należy zapominać o systematycznym odrobaczaniu profilaktycznym. Wszystkie rasy są zakażone, niezależnie od wieku i płci. Do infekcji dochodzi najczęściej latem, gdy komarów jest szczególnie dużo, bo to właśnie te owady są nosicielami inwazji.

Schemat dirofilariozy.

Cykl robaka jest wieloetapowy, podczas gdy samica robaków składa już uformowane larwy w układzie krążenia zwierzęcia.

Cykl infekcji

Jest taki cykl porażki: komar gryzie chore zwierzę, w wyniku czego mikrofilarie trafiają do układu pokarmowego owada, gdzie przechodzą w stadium inwazyjne, czyli zdolne do dalszego dojrzewania, infekcji. Ponieważ komary muszą się żywić, ponownie gryzą żywego osobnika, przenosząc w ten sposób dojrzałe larwy.

Komar jest owadem wysysającym krew, więc larwy trafiają bezpośrednio do krwioobiegu nowego żywiciela, rozprzestrzeniają się wraz z krwią po całym ciele.

Komar - nosiciel larw.

Mikrofilarii

1. Mikrofilarie mogą uszkadzać małe naczynia, po prostu je blokując, powodując zator lub zakrzepicę.
2. Około połowa drobnoustrojów przemieszcza się bezpośrednio do serca, reszta zlokalizowana jest w tkance podskórnej.
3. Dojrzewają po trzech miesiącach, po czym zaczynają aktywnie się rozmnażać.

Mikrofilarie zatykają naczynia krwionośne, powodując zakrzepicę.

Diagnoza i objawy dirofilariozy u psa

Postawienie trafnej diagnozy zależy od całej gamy środków. Przeprowadzenie jednej metody nie jest podstawą do określenia patologii. Podstawowe metody badawcze:

• ogólna analiza krwi;
• objawy i wywiad;
• badanie mikroskopowe rozmazu krwi;
• ekspresowy sposób oznaczania antygenu;
• badanie ultrasonograficzne serca;
• radiografia.

Do diagnozy wymagana jest pełna morfologia krwi.

Podczas przeprowadzania badania klinicznego zwierzę powinno być odizolowane od reszty mieszkańców.

Początek objawów choroby zależy bezpośrednio od stopnia zakażenia. Obecność robaków pasożytniczych u zwierzęcia negatywnie wpływa na całe ciało psa. W wyniku marnotrawstwa robaków rozwija się ciężka alergia i dochodzi do namacalnego zatrucia.

Robaki

1. Jeśli robaki są obecne bezpośrednio w sercu, rejestrowane są oznaki patologii serca.
2. Pies nadchodzi suchy, płaczliwy kaszel, usłyszeć świszczący oddech.
3. Zwierzę ma trudności z oddychaniem - duszność.
4. Podczas osłuchiwania słychać przyspieszenie tętna.
5. Obrzęk jest wyraźny, pies szybko się męczy, nie może chodzić przez długi czas, próbuje okresowo siadać, złapać oddech.

Jeśli w sercu są robaki, pies kaszle.

Utrata masy ciała i zaburzenia

1. Między innymi pet stopniowo chudniesz, pomimo normalnego, a czasem zwiększonego apetytu.
2. Wraz z postępem inwazji sinica błon śluzowych, skóry.
3. Inne systemy ulegają awarii. Zaburzona jest praca nerek, wątroby.
4. są odnotowane oznaki zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego - drżenie mięśni, skurcze, roztargnienie, dezorientacja.

Pies traci na wadze.

Jeśli robaki pasożytują w tkance podskórnej, obserwuje się objawy chorób skóry. Na powierzchni skóry rozwijają się objawy zapalenia skóry – powstawanie guzków, pęcherzy, łysienia. Pojawia się silne swędzenie. Głównym miejscem lokalizacji jest głowa, kończyny i plecy. Możliwy obrzęk gruczołów sutkowych.

Leczenie

Pomoc przy dirofilariozie powinna być prowadzona wyłącznie pod nadzorem specjalisty.

Leczenie powinien przeprowadzać wyłącznie lekarz weterynarii.

Zabieg będzie długi i trudny, mogą pojawić się komplikacje, więc samoleczenie i ewentualne błędy w jego wykonaniu mogą okazać się dla pupila śmiercią. Zwłaszcza jeśli zmiana jest mnoga i w organizmie jest wiele pasożytów.

Terapia

Terapia powinna mieć na celu zniszczenie zarówno dorosłych robaków, jak i mikrofilarii. W takim przypadku konieczne jest zapobieganie ryzyku powstawania zakrzepów krwi i zatorowości. Zabieg ma na celu wspomaganie pracy serca. Zwrócono uwagę na zapobieganie i eliminację ewentualnych powikłań.

• Zalecana jest terapia infuzyjna - wstrzykiwane są roztwory fizjologiczne z glukozą - w celu przywrócenia równowagi wodnej i wyeliminowania zatrucia.
• Stosowane są kardioprotektory, hepatoprotektory - Essentiale, tiatriazolina.
• Używaj immunostymulantów - fosprenil, imunofan.
• Zalecane są leki przeciwzakrzepowe w postaci leków heparyna, froksyparyna.
• Dozwolone jest również stosowanie inhibitorów - lada.
• Aby wzmocnić efekt terapeutyczny, zaleca się terapię witaminową - catosal, hepavikel.
• Leki przeciwhistaminowe są obowiązkowe - loratydyna, difenhydramina.

Lek Fosprenil jest immunostymulantem.

Odurzenie w leczeniu robaków

Należy pamiętać, że nasycająca dawka leków przeciwrobaczych prowadzi do masowej śmierci robaków, co może wywołać ciężkie zatrucie.

Ponadto uwolnienie martwych robaków może spowodować zablokowanie naczyń krwionośnych i ewentualne zakłócenie pracy innych układów życiowych organizmu. Ten fakt należy szczególnie wziąć pod uwagę, a leczenie powinno być prawidłowo rozprowadzone, w przeciwnym razie możesz skrzywdzić zwierzę i spowodować śmierć.

Ważne jest, aby unikać zatrucia podczas leczenia.

Profilaktyka

W ramach profilaktyki dirofilariozy wskazane jest stosowanie w siedlisku zwierzęcia środka odstraszającego komary, aby uniknąć ukąszeń.

Zaleca się również używać Kompleks IN-AP. Jest to lek profilaktyczny, którego aktywnym składnikiem jest awersektyna. Środek ten ma zdolność wchłaniania się z miejsca, w którym został zastosowany, bezpośrednio do układu krążenia i rozprzestrzeniania się po wszystkich układach.

W celu zapobiegania chorobie możesz użyć kompleksu IN-AP.

Film o dirofilariozie u psów