Tygrys amurski (łac. Panthera tigris altaica)

Tygrys amurski to najbardziej wysunięty na północ i największy podgatunek tygrysa żyjącego na Ziemi. Jest tak rzadki, że w Niebiańskim Imperium jego zabójcy są skazywani na śmierć.

Opis tygrysa amurskiego

Babr (od jakuckiego „baabyr”) - tak nazywano tygrysa syberyjskiego w Rosji, obecnie znanego jako tygrys dalekowschodni, ussuri lub amurski. Panthera tigris altaica (łacińska nazwa podgatunku) jest uznawana za jedną z najbardziej imponujących w rodzinie kotów, przewyższającą nawet Lew. Obecnie tygrys amurski jest przedstawiony na fladze / herbie Kraju Nadmorskiego i na herbie Chabarowska.

Babr dekorował herby Jakucka (od 1642 r.) i Irkuck, aż za czasów cesarza Aleksandra II przekształcił się w „bobra” z winy nadgorliwego obrońcy ortografii, który służył w wydziale heraldycznym. Błąd został później poprawiony, ale na herbach Irkucka i regionu wciąż widnieje dziwne czarne zwierzę z dużym ogonem i błoniastymi łapami, trzymające w zębach sobolę.

Wygląd zewnętrzny

Tygrys amurski to piękny żbik o charakterystycznym pasiastym ubarwieniu giętkiego ciała zwieńczonego zaokrągloną głową z proporcjonalnymi uszami. Babr, jak wszystkie koty, jest uzbrojony w 30 ostrych zębów i wytrwałych pazurów, które pomagają rozdzierać tusze i wspinać się na drzewa.

Dominujący kolor tła (czerwony) zostaje zastąpiony białym na klatce piersiowej, brzuchu i „bakach”. Poprzeczne czarne pasy przecinają tułów i ogon, przechodząc w symetryczne czarne znaczenia na głowie i kufie.

Uciekając przed srogą zimą tygrys amurski jest zmuszony zarastać grubą wełną i gromadzić solidną (5 cm) warstwę podskórnego tłuszczu, który chroni drapieżnika przed odmrożeniami.

Ogromny tygrys może poruszać się bez zbędnego hałasu, co tłumaczy zdolność amortyzacji szerokich łap z miękkimi poduszkami. Dlatego babr cicho chodzi i biega przez letnią tajgę Ussuri, zimą nie wpadając w wysokie zaspy śnieżne.

Rozmiar tygrysa amurskiego

Tygrys amurski, jeden z największych przedstawicieli kociej rodziny, jest ostatnio coraz mniejszy bengalski, mieszka w parkach narodowych Indii. Kiedyś te powiązane podgatunki były porównywalne pod względem wielkości, ale tygrys Ussuri zaczął się kurczyć ze względu na bliskość ludzi, a dokładniej z powodu działalności gospodarczej tego ostatniego.

Fakt. Przeciętny tygrys amurski rozciąga się do 2,7-3,8 m długości przy masie 200-250 kg i wzroście w kłębie od 1 do 1,15 m.

Zoolodzy sugerują, że pojedyncze osobniki mogą przytyć 300 kg lub więcej, choć oficjalnie zarejestrowany jest mniej imponujący rekord - 212 kg. Należy do mężczyzny z obrożą radiową przyczepioną do szyi.

Styl życia, zachowanie

W przeciwieństwie do lwa, tygrys amurski, jak większość kotów, nie łączy dumy, ale woli samotną egzystencję. Wyjątek stanowią samice, które wraz z czerwiem mogą żyć na terytorium samca, które zwykle osiąga 600-800 km². Powierzchnia samicy jest zawsze mniejsza, około 300-500 km².

Samiec czujnie monitoruje nienaruszalność granic, znakując je płynem wydzielniczym i pozostawiając głębokie blizny na pniach. Tygrys amurski pomimo swoich rozmiarów z łatwością wspina się na korony starych dębów, a nawet na wierzchołki wysokich jodeł.

Zwierzę nie wychodzi poza swoje terytorium, jeśli pasie się na nim wiele zwierząt kopytnych, ale w razie potrzeby jest w stanie przejść od 10 do 41 km. Tygrysica pokonuje dziennie krótszy dystans, od 7 do 22 km. Tygrys amurski może ciągnąć truchło konia przez ponad pół kilometra bez widocznego zmęczenia i może rozpędzić się do 80 km/h lekko i na śniegu, ustępując jedynie zwinności gepard.

Ciekawy. Drapieżnik dobrze rozróżnia kolory, a w ciemności jego wzrok jest 5 razy ostrzejszy od człowieka, być może dlatego uwielbia polować o zmierzchu i w nocy.

Tygrys Ussuri jest niezwykle cichy: przynajmniej o tym mówią przyrodnicy, którzy od lat obserwowali zwierzę w przyrodzie i nigdy nie słyszeli jego ryku. Ryk tygrysa słychać tylko podczas rykowiska - samice są szczególnie gorliwe. Niezadowolony babr warczy chrapliwie i głucho, przechodząc w charakterystyczny „kaszel” w przypadku wściekłości. Spokojny tygrys mruczy jak kot domowy.

Witając się z towarzyszem, tygrys posługuje się specjalnymi dźwiękami generowanymi przez ostry wydech powietrza przez nos i usta. Tarcie boków i kontakt pysków mówią o spokojnym nastroju drapieżników.

Tygrys amurski jest daleki od ludożercy (w przeciwieństwie do bengalskiego), dlatego stara się unikać ludzi i omijać ich domy w każdy możliwy sposób. Jeśli przypadkowo spotkasz tygrysa, lepiej zatrzymać się bez próby ucieczki i powoli ustępować, nie odwracając się od niego plecami. Możesz z nim rozmawiać, ale tylko spokojnym i pewnym siebie głosem: krzyk, który zamienia się w pisk świni, raczej podgrzeje zainteresowanie tygrysa twoją osobą.

Od połowy ubiegłego wieku do chwili obecnej zarejestrowano nie więcej niż 10 przypadków ataków tygrysów amurskich na ludzi w granicach osiedli Terytorium Nadmorskiego i Chabarowskiego. Nawet w swoim rodzimym żywiole, tajdze Ussuri, tygrys bardzo rzadko rzuca się na ścigających go myśliwych.

Jak długo żyje tygrys amurski?

Żywotność babra w naturze wynosi 10, rzadziej 15 lat. Tygrysy amurskie często świętują swoje 20-lecie w idealnych warunkach parków zoologicznych.

Fakt. Jeden z najstarszych tygrysów amurskich jest uważany za Ognisty, który od 21 lat mieszka w ośrodku rehabilitacji dzikich zwierząt w Chabarowsku „Utyos”.

Fierce został złapany w tajdze, nieumyślnie uszkadzając obie szczęki, po czym tygrys rozwinął zapalenie kości i szpiku, które zostało chirurgicznie zatrzymane w 1999 roku. A już w następnym roku Fierce miał nowy kły ze stopu srebrno-palladowego ze złoceniem, dzięki unikalnej operacji przeprowadzonej przez rosyjskich i amerykańskich lekarzy.

Zranione usta nie pozwoliły Fierce wrócić do tajgi, a on stał się nie tylko najczęściej odwiedzanym zwierzakiem centrum rehabilitacji, ale także bohaterem wielu entuzjastycznych raportów.

Dymorfizm płciowy

Różnica między płciami objawia się przede wszystkim wagą: jeśli samice tygrysów amurskich ważą 100-167 kg, to samce ważą prawie dwa razy więcej - od 180 do 306 kg. Badanie przeprowadzone w 2005 roku przez zoologów z Rosji, Indii i Stanów Zjednoczonych wykazało, że pod względem wagi współczesne tygrysy dalekowschodnie ustępują swoim przodkom.

Fakt. Historycznie przeciętny samiec tygrysa amurskiego ważył około 215,5 kg, a samica około 137,5 kg. Dziś średnia waga samic wynosi 117,9 kg, a samców 176,4 kg.

Dymorfizm płciowy jest również widoczny w długości życia tygrysa amurskiego: samice żyją mniej niż samce. Te ostatnie są eliminowane z wychowania i wychowania potomstwa, powierzając wszystkie funkcje rodzicielskie matce, co zauważalnie skraca jej ziemskie życie.

Siedlisko, siedliska

Tygrys amurski występuje w stosunkowo ograniczonym sektorze, którego większość jest obszarem chronionym - są to Chiny i południowo-wschodnia Rosja, a mianowicie brzegi rzeki Amur / Ussuri na Terytoriach Nadmorskim i Chabarowskim.

Od 2003 r. najwyższą koncentrację drapieżników odnotowano u podnóża Sikhote-Alin (dystrykt Lazovsky Terytorium Primorskiego), gdzie żył co szósty tygrys amurski. Generalnie, wybierając siedliska, tygrysy starają się być bliżej swojego głównego pożywienia (kopytnych), a także przechodzą z wysokości pokrywy śnieżnej i obecności schronień, na przykład fałd lub gęstych zarośli krzewów.

Tygrys amurski często osiedla się w takich biotopach jak:

• góry z drzewami liściastymi;
• doliny rzek górskich;
• dolina porośnięta lasami typu mandżurskiego, zdominowana przez dąb i cedr;
• czyste lasy cedrowe;
• lasy wtórne.

Tygrys amurski został wyparty przez ludzi z nisko położonych krajobrazów nadających się do uprawy. W ramach zemsty babry często sprawdzają okolice sąsiednich osad zimą, kiedy ich zwykłe zapasy żywności stają się ograniczone.

Dieta tygrysa Ussuri

Dzienna norma tygrysa amurskiego to 9-10 kg mięsa, czyli 50-70 jeleni rocznie. Bardzo trudno jest zdobyć taką liczbę kopytnych, biorąc pod uwagę, że tylko jeden z 6-7 ataków kończy się szczęściem. Dlatego drapieżnik dużo poluje, jedząc wszystko, co jest mu gorsze pod względem wielkości: od zająca mandżurskiego (wielkości rękawicy) po niedźwiedzia himalajskiego, który często jest równy samemu tygrysowi.

W diecie tygrysa amurskiego znajdują się zwierzęta kopytne (głównie) i inne:

• dzik i jelenie;
• pstrokaty jeleń;
• Łoś oraz ikra;
• Niedźwiedź;
• ryby i raki;
• żaby i gryzonie;
• ptaki;
• sadzić owoce.

Centralnym elementem jadłospisu babra jest dzik, którego liczbę określa plon orzeszków piniowych (nie bez powodu cedr nazywany jest chlebowcem tajgi Ussuri).

Po zarysowaniu zdobyczy drapieżnik zwykle czołga się, opierając tylne nogi na ziemi i wyginając grzbiet. Gryzie małe zwierzęta przez gardło, a duże przed ugryzieniem kręgów szyjnych najpierw wypełniają.

Jeśli ofiara ucieknie, tygrys traci zainteresowanie i odchodzi (powtarzające się ataki są rzadkie). Zwłoki są często wciągane do wody, odpędzając po drodze konkurentów. Pożera zdobycz leżąc, trzymając ją łapami i ukrywając jej szczątki przed zaśnięciem. Kiedy w lesie jest mało zwierzyny, tygrysy udają się na obrzeża osiedli, aby wyrywać zwierzęta, a nawet psy.

Reprodukcja i potomstwo

Tygrysica sprowadza potomstwo raz na 2-4 lata, ale jej partner, który nie jest związany więzami małżeńskimi, znacznie częściej obejmuje samice, nie skupiając się na określonej porze roku. Dla tygrysa ważna jest gotowość samicy do krycia, o czym informuje zadrapaniami na korze i śladami zapachowymi.

Ciekawy. Samica w fazie rui (w 3-7 dniu rui) celowo poszukuje partnera wędrującego po jej nieskończonym dobytku.

Tygrys, który znajduje samicę w rui, łączy się z nią przez 5-7 dni, a następnie porzuca ją, szukając nowych przygód miłosnych. Po 95–112 dniach rodzą się 2–4 niewidome kocięta, odzyskujące wzrok po 9 dniach i nabywające zęby mleczne w wieku 2 tygodni. Najpierw matka karmi je mlekiem, a nieco później wprowadza do diety mięso, nie przerywając karmienia mlekiem do 5-6 miesięcy.

W wieku 2 miesięcy młode po raz pierwszy wypełzają z legowiska, a w wieku sześciu miesięcy towarzyszą matce na polowaniu, obserwują i uczą się. Opanowanie podstawowych umiejętności łowieckich trwa kilka miesięcy, kończąc samodzielnym wypadem nie wcześniej niż 1 rok. W wieku około 2 lat młode już dzielnie atakują zwierzynę grubą, ale zwykle robią to razem z matką, która opiekuje się dziećmi aż do ich wieku rozrodczego. Dojrzewanie u tygrysów amurskich zaczyna się po 4-5 latach.

Naturalni wrogowie

Ze względu na swoją wrodzoną siłę i niezwykłe rozmiary tygrys amurski pozbawiony jest naturalnych wrogów, jeśli nie brać pod uwagę kłusowników, którzy polują na pasiaste piękności dla ich wspaniałej skóry, narządów wewnętrznych i kości. Podroby i tkanka kostna (w postaci proszków i nalewek) wykorzystywane są w medycynie tybetańskiej jako panaceum na wiele dolegliwości, od reumatyzmu po impotencję.

Populacja i status gatunku

Tygrys amurski zawarty w Czerwona Księga Federacji Rosyjskiej, a także w Czerwonej Księdze Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody. Pogłowie gwałtownie spadło do 1940 r., kiedy na świecie pozostało nie więcej niż 30-40 tygrysów Ussuri. Dla porównania: jeśli pod koniec ubiegłego stulecia wydobywano do stu babrów rocznie, to w 1912 r. - tylko 60.

Gwałtowny spadek liczby i zasięgu do 1940 r. przypisuje się wpływowi wielu czynników, m.in.:

• kłusownictwo dorosłych tygrysów;
• spadek dzikich parzystokopytnych, w tym z powodu masowych polowań;
• intensywne chwytanie młodych;
• niszczenie lasów w pobliżu rzek;
• śnieżne zimy.

Stopniowy wzrost liczby ludności rozpoczął się po wojnie. W latach 1958-1959 na Terytoriach Nadmorskim i Chabarowskim naliczono około 100 tygrysów, w 1964 r. - 120, w 1968. - 140, w 1970. - 150, a w 1978 - prawie 200. Pod koniec ubiegłego wieku w naszym kraju było od 415 do 476 tygrysów syberyjskich.

Fakt. W 2005 roku ponownie policzono drapieżniki i stwierdzono, że populacja na południu Dalekiego Wschodu składa się z 423-502 osobników (97-112 młodych tygrysów i 334-417 dorosłych).

Poszerzeniu przestrzeni życiowej zagrożonych podgatunków pomogły przyjęte w 2010 r. „Strategia ochrony tygrysa amurskiego w Rosji”. Dzięki temu dokumentowi na Terytorium Primorskim pojawiły się parki narodowe „Bikin” i „Kraina Lamparta”, a także rezerwat Sredne-Ussuriysky.

W ciągu 5 lat całkowity obszar chroniony wyniósł jedną czwartą całkowitego zasięgu tygrysa amurskiego, zwiększając się (od 2016 r.) o ponad 1,5 miliona. hektarów. Spis z 2015 r. wykazał, że na naszym Dalekim Wschodzie żyje od 523 do 540 tygrysów Ussuri. Trzy tuziny, czyli 10% światowej populacji wyrostków mieszka w Mandżurii (Chiny).

To będzie interesujące: Tygrysy

Obecnie głównymi czynnikami ograniczającymi obszar rozmieszczenia i liczebność tygrysów są:

• niska gęstość zaludnienia;
• duże obszary działek rodzinnych i osobistych;
• ograniczony gatunkowy zestaw trudnych do zdobycia karm;
• nieumiejętność przystosowania się do krajobrazu uprawnego;
• wysoka wartość babr z punktu widzenia chińskich uzdrowicieli;
• kłusownictwo zwierząt;
• niewystarczająca zdolność reprodukcyjna.

Teraz tygrysy amurskie trzymają się w tych obszarach tajgi Ussuri, które nie zostały jeszcze wycięte. Entuzjaści marzą o przywróceniu tygrysa na terytorium jego historycznego zasięgu: do miejsc, w których kiedyś żył, ale został wytępiony. W przyszłości osadnictwo tygrysów syberyjskich na terenie Parku Plejstoceńskiego, który istnieje w Jakucji. Zoolodzy planują zwiększyć liczebność drapieżników do 750 osobników, ale taki skok jest niemożliwy bez zauważalnego wzrostu liczebności dzikich zwierząt kopytnych.

Film o tygrysie amurskim