Volvulus u psów

Volvulus u psów jest dość powszechny, zwłaszcza jeśli mówimy o przedstawicielach dużych ras. Powodem dużego rozpowszechnienia tej dolegliwości wśród naszych czworonożnych przyjaciół jest specyfika fizjologii, która sugeruje poziome ułożenie żołądka i jego słabą fiksację. Dlatego nawet doskonale zdrowe psy mogą być zagrożone takimi dolegliwościami jak wzdęcia, wodobrzusze, zapalenie otrzewnej itp.D., wymaganie od chirurgów przeprowadzenia operacji w celu zabezpieczenia żołądka zwierzęcia. Podpowiemy Ci, jak rozpoznać volvulus u Twojego zwierzaka na czas i pomóc mu.

Rodzaje volvulus

Samo rozdęcie sugeruje dwie główne opcje rozwoju wydarzeń:

• krezka skręca się w taki sposób, że ściska tętnicę, zaburzając cały układ krążenia w okolicy jelit. Wszystko to prowadzi do zatrzymania przepływu krwi;
• przemieszczenie dolnej części jelita, w wyniku którego dochodzi do ściśnięcia jelita grubego.

Należy zauważyć, że istnieją inne scenariusze przepływu skrętu, w zależności od tego, który odcinek narządu został „zaatakowany”. Wymienianie wszystkich tych scenariuszy nie ma sensu, ponieważ wszystkie mają wspólne objawy, a ustalenie, kto jest wzdęty, jest już zadaniem weterynarza.

Skręt prowadzi również do skrętu żołądka, w wyniku czego stan zwierzęcia pogarsza się. Należy zauważyć, że skręt żołądka jest rzadko obserwowany. Najczęstszą przyczyną gwałtownego wzrostu żołądka u psów jest nadmierna produkcja gazu. Jednak w niektórych przypadkach skręt żołądka pojawia się z powodu: przewlekłe wzdęcia.

Przyczyny volvulus

Wśród czynników przyczyniających się do skrętu jelit można znaleźć różne opcje - od nacisku sytuacji na psychikę zwierzęcia po wady wrodzone. Wśród głównych powodów, dla których obserwuje się tę dolegliwość u psów, zwracamy uwagę na:

• uraz brzucha, który może być zarówno oczywisty (z pojawieniem się rany i krwawienia), jak i niewidoczny dla właściciela (uderzenia po upadku)-
  

  Uraz brzucha może prowadzić do powikłań, takich jak skręt

• pogorszenie plastyczności tkanki mięśniowej jelit, obserwowane w wyniku zmian hormonalnych w organizmie psa. Z reguły takie zmiany występują u kobiet w czasie ciąży, a także w okresie karmienia piersią. Dlatego ciężarne suki narażone są na wszelkiego rodzaju dolegliwości związane z pracą przewodu pokarmowego;
• nieprawidłowe zasady trzymania psa, w którym właściciel pozwala zwierzęciu biegać, pływać lub wykonywać inne czynności fizyczne bezpośrednio po jedzeniu;
• pies ma historię nieleczonych chorób przewodu pokarmowego, które z czasem postępują. Te patologie mogą mieć charakter wrodzony lub zakaźny lub mogą być nowotworami złośliwymi-
  

  Skręt może wystąpić na tle zaostrzenia przewlekłych chorób przewodu pokarmowego

• wrodzone anomalie, w wyniku których krezka początkowo rozwinęła się w niewłaściwy sposób. Ważne jest, aby właściciele takich zwierząt uważnie monitorowali swoją dietę i aktywność fizyczną;
• zły system karmienia. Normalnie dorosły pies powinien jeść dwa razy dziennie – rano i wieczorem. Jeśli liczba posiłków wzrasta lub maleje, to kolejność ta prędzej czy później prowadzi do nieprawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego, co może skutkować zarówno zapaleniem żołądka, jak i skrętem, w zależności od cech ciała zwierzęcia-
  

  Karma klasy ekonomicznej stopniowo „wyczerpuje” układ pokarmowy psa

• genetyczne predyspozycje. Eksperci wielokrotnie zauważali, że u szczeniąt po rodzicach, którzy cierpieli na skręt, ta dolegliwość objawia się częściej niż u szczeniąt urodzonych od zdrowych pod tym względem psów;
• niestabilność psychiczna. U niektórych zwierząt skręcenie może rozwinąć się przy braku obiektywnych warunków fizjologicznych, będąc psychosomatyczną „reakcją” na nieprzyjemną sytuację. Taka sytuacja może być zmianą właściciela, przeprowadzką itd.;
• przynależność rasowa. Statystyki pokazują, że przedstawiciele dużych ras znacznie częściej trafiają do klinik weterynaryjnych z rozpoznaniem volvulus niż ich ozdobne odpowiedniki.
  

  Duże psy są bardziej podatne na skręty niż psy miniaturowe

Podsumowując wszystkie powyższe, możemy stwierdzić, że volvulus może wystąpić w wyniku wpływu dwóch warunków wstępnych:

• czynniki przyrodnicze: dzielą się na konstytucyjne (nieodłączne od urodzenia zwierzęcia) i fizjologiczne (składające się z wcześniej przeżytych chorób);
• czynniki wynikające z błędów popełnionych przez właścicieli. Jak już wspomniano, zawodna krezka może zostać przemieszczona nawet u doskonale zdrowego psa przy pewnym rozwoju zdarzeń.

Cechy konstytucji rasy

Właściciele psów dużych ras mogą mieć naturalne pytanie - dlaczego akurat duże zwierzęta są zagrożone?? Na początek należy wyjaśnić, że grupa ryzyka obejmuje głównie te rasy, które mają głębokie piersi. Te rasy obejmują:

• Labrador;
• Owczarek;
• dog niemiecki;
• doberman;
• Św. Bernard;
• seter irlandzki;
• Bullmastiff.

Ogólnie rzecz biorąc, ryzyko skrętu jest proporcjonalne do przyrostu masy ciała zwierzęcia. Rasy miniaturowe są mniej podatne na osłabienie więzadeł „trzymających” jelita, a następnie ich rozciąganie. Jeśli więzadła dużego psa są zrelaksowane, a żołądek jest pełny, każdy niedokładny ruch może prowadzić do poważnych konsekwencji. (Te osobniki są uważane za duże, których waga przekracza znak 30-40 kilogramów).

Objawy skrętu

Volvulus nie jest jedną z ukrytych chorób rozpoznawanych miesiące, a nawet lata po jej wystąpieniu. Ta dolegliwość zawsze przebiega w ostrej postaci i wiąże się z dotkliwymi mękami psa, co w ten czy inny sposób je demonstruje. Oczywiście właściciel, który nie ma pewnej wiedzy z zakresu weterynarii, może nie rozpoznać samej patologii, ale zrozumie, że jego pupil nie jest w porządku, może łatwo.

W tym rozdziale omówimy ogólne objawy charakterystyczne dla psów z skrętem.

Obrzęk brzucha

Brzuch pupila staje się nienaturalnie duży i jednocześnie bardzo bolesny. Zwierzę potrafi ostro i agresywnie reagować na próby dotykania go przez właściciela. Powłoka brzucha jest jędrna i napięta w dotyku. Wszystkie te objawy wskazują, że jelita psa są w stanie zapalnym i urosły.

Zewnętrzne oznaki bolesności

Już na pierwszy rzut oka na zwierzaka widać, że cierpi. Te intensywne doznania można rozpoznać po postawie psa - przy odwróconych jelitach pupilowi ​​trudno stać w pozycji stojącej, jego łapy mogą drżeć.

Kiedy pies kładzie się, napięcie w palcach u nóg jest utrzymywane, a tylne kończyny są nienaturalnie rozciągnięte. Ponadto zwierzęta z skrętem często mają tendencję do ciągłej zmiany pozycji ciała, rzucania się i obracania, nie mogą znaleźć wygodnej pozycji, co sprawia, że ​​wydają się bardzo niespokojne.

Niektóre zwierzęta doświadczają ataków bólu w stanie pasywnym. Z zewnątrz właściciel może pomyśleć, że jego pies stał się zbyt apatyczny, smutny. Jednak takie zachowanie jest reakcją obronną organizmu próbującego przezwyciężyć bolesny szok.

Ataki wymiotów

Odruch wymiotny działa u większości psów ze skrętem, ale nie zawsze jest produktywny. W przypadkach, gdy górne segmenty żołądka są nadmiernie rozciągnięte, wymiociny po prostu nie mogą uciec przez przełyk i pozostać w żołądku, dodatkowo go podrażniając.

W innych okolicznościach pies zaczyna się dusić ciągłymi napadami wymiotów, a w samych wymiocinach często można znaleźć pianę. Czasami wymioty mogą wystąpić tylko z pianą bez rozprysków niestrawionego pokarmu. Skład wymiocin zależy od tego, która część jelita została skręcona.

Brak tlenu

Na skutek gwałtownego rozrostu żołądka narząd ten zaczyna wywierać nacisk na przeponę i płuca, które odtąd nie mogą w pełni funkcjonować i są w stanie ściśniętym. Powoduje to duszność i duszność u psa. Czasami może się wydawać, że zwierzak całkowicie przestał oddychać, ale po chwili robi kilka wdechów i wydycha z trudem.

W wyniku braku tlenu pies może wykazywać typowe objawy anemii, takie jak niebieskie przebarwienie błon śluzowych. Dodatkowo temperatura pupila może spaść, czemu towarzyszyć będzie osłabienie, a nawet ewentualna utrata przytomności. Jednak spadek temperatury nie jest wiarygodnym kryterium – w niektórych przypadkach wzrasta.

Zaburzenia stolca

W wyniku skrętu zmienia się położenie jelit, przez co kał napotyka oczywiste przeszkody podczas próby opuszczenia organizmu. Ta funkcja pozwala oddzielić skręt od innych, nieco podobnych stanów, którym towarzyszy biegunka.

Wideo - Jak rozpoznać volvulus u psa

Pierwsza pomoc dla psa

Zacznę od tego, że podczas skrętu właściciel nie może pomóc swojemu pupilowi ​​praktycznie niczym - jego główną funkcją jest przeniesienie psa do kliniki weterynaryjnej. Jedyne, co człowiek może zrobić, to zastosować zastrzyk znieczulający, ale tylko wtedy, gdy wcześniej miał do czynienia z zastrzykami i wie, jak obliczyć dawki.

Należy pamiętać, że nie wszystkie rodzaje środków przeciwbólowych odpowiednie dla ludzi są odpowiednie dla psów. Wręcz przeciwnie, tylko niektóre grupy leków przeciwbólowych, które nie powodują odurzenia, mogą wpływać na organizm zwierzęcia. Poniżej możesz przeczytać o najpopularniejszych lekach przeciwbólowych dla psów.

W poniższej tabeli wymieniono preparaty, których właściciel zwierzęcia nigdy nie powinien używać.

Tabela 1. Leki nieodpowiednie dla volvulus u psów

PrzeczyszczającyŚrodek przeczyszczający może tylko pogorszyć sytuację, jeszcze bardziej obciążając jelitaWęgiel aktywowanyWęgiel drzewny nie pomoże zwierzęciu w oczyszczeniu jelit i jest bardziej prawdopodobne, że utknie w żołądku zwierzęciaZwężenie naczyń krwionośnychLeki zwężające naczynia są bezużyteczne w przypadku ogólnych zaburzeń krążenia w wyniku przemieszczenia krezki

Badanie przez weterynarza

Ponieważ volvulus jest bardzo szybką dolegliwością, weterynarze nie mają czasu na szczegółowe badanie psa. Specjalista liczy każdą minutę i nie może ryzykować życia zwierzaka. Lekarz weterynarii jedynie wypytuje właściciela zwierzęcia o bolesne objawy psa i jego stan w ostatnich dniach.

W przypadku podejrzenia skrętu właściciel zwierzęcia powinien wcześniej przygotować się na konieczność operacji. Wszelkie pigułki lub zastrzyki są bezsilne wobec tej diagnozy. Jedyne, co może uratować zwierzaka w tej sytuacji, to przekłucie żołądka i opróżnienie go, co pomoże uniknąć wystąpienia sepsy i martwicy.

Najważniejszą rzeczą dla specjalisty w procesie diagnostycznym jest rozróżnienie dwóch podobnych patologii:

• skręt;
• powiększenie żołądka.

Aby postawić dokładną diagnozę, weterynarz postępuje w następujący sposób:

1. przypisuje sondowanie. Wraz z rozszerzeniem żołądka sonda z łatwością wnika do narządu, pozwalając psu na pozbycie się nagromadzonego w nim nadmiaru gazów. Pomyślne zakończenie tej procedury wskazuje, że ekspansja została znaleziona i skutecznie wyeliminowana u zwierzaka;
2. decyduje o powodzeniu zabiegu. Jeśli sonda nie przechodzi, specjalista nie ma powodu podejrzewać skrętu, który ściska żołądek i blokuje drogę, przez którą może przejść rurka;
3. w przypadku nieudanego przejścia sondowania, specjalista wykonuje prześwietlenie zwierzęciu, zgodnie z wynikami którego wykonywana jest operacja.

Leczenie

Przed zabraniem psa do zabiegu weterynarz musi wykonać kilka wstępnych procedur, aby przygotować psa do zabiegu. Procedury te obejmują:

• wprowadzenie do zwierzęcia leków przeciwwymiotnych, aby nie udusił się własnymi wymiocinami podczas zanurzania w znieczuleniu lub podczas operacji;
• wprowadzenie hormonów steroidowych;
• wprowadzenie leków znieczulających i przeciwskurczowych, które uchronią zwierzaka przed szokiem bólowym.

Wszystkie te leki podaje się zwierzęciu podskórnie we wstrzyknięciu.

Po zakończeniu wszystkich tych manipulacji weterynarz wprowadza zwierzę w stan znieczulenia i przystępuje do operacji.

Operacja

Zapobieganie niebezpiecznym skutkom skrętu jelit odbywa się w kilku etapach:

• w pewnym obszarze ściany brzucha wykonuje się małe nacięcie, do którego wprowadza się specjalną igłę, za pomocą której usuwa się nadmiar gazu z jamy brzusznej, co przeszkadza w operacji;
• chirurg bada narząd i przesuwa go tak, aby zajął jego naturalną pozycję;
• przeprowadza się ponowne sondowanie, początkowo nie dające wyników. Jednak sonda może teraz wnikać głębiej, ponieważ jelita zostały pomyślnie „ustawione”. Za pomocą sondy żołądek i jelita są opróżniane i oczyszczane z resztek zastałej zawartości;
• martwa tkanka jest usuwana (jeśli występuje);
• jama brzuszna jest myta specjalnymi środkami antyseptycznymi, aby uniknąć wzrostu bakterii chorobotwórczych;
• żołądek zwierzęcia jest przymocowany do ściany brzucha i przymocowany, aby uniknąć ponownego skrętu;
• chirurg zszywa jamę brzuszną i kończy operację.

Po operacji

Okres rehabilitacji obejmuje obowiązkową obecność zwierzaka na terenie szpitala przez kilka dni. Czas trwania rehabilitacji uzależniony jest od stanu, w jakim zwierzę trafiło do kliniki weterynaryjnej oraz od stopnia skomplikowania operacji. Pies wyzdrowieje średnio od dwóch do pięciu dni.

Konieczność tymczasowego pozostawienia zwierzaka w klinice tłumaczy się tym, że pierwsze dni utrzymania optymalnej kondycji psa odbywa się za pomocą zakraplaczy i różnych roztworów soli fizjologicznej. W domu właściciel nie będzie w stanie zapewnić swojemu psu opieki, której wymaga doświadczony volvulus. Wśród leków, które zostaną wstrzyknięte zwierzęciu, znajdują się te same środki przeciwskurczowe, przeciwbólowe, przeciwwymiotne, o których już wspominaliśmy.

Wideo - Pielęgnacja szwów psa po operacji

Prognoza

Powodzenie operacji w dużej mierze zależy od szybkości reakcji właściciela psa. Im szybciej zwierzę trafi na stół chirurgiczny, tym większe prawdopodobieństwo pomyślnej operacji. Dzięki szybkiemu leczeniu (kilka godzin po wystąpieniu objawów) prawdopodobieństwo całkowitego wyzdrowienia zwierzęcia jest wysokie.

Wśród powikłań, które mogą wyprzedzić psa, jeśli wystarczająco długo miał skręcone jelito, jest martwica tkanek. Jeśli istnieją strefy dotknięte procesem martwiczym, chirurg musi je usunąć. Martwica może dotyczyć nie tylko żołądka, ale także śledziony, aw ciężkich przypadkach innych narządów. W związku z tym tempo powrotu psa do zdrowia będzie zależeć od ilości martwej tkanki.

Profilaktyka

Ponieważ znaczna część diagnoz związanych ze skrętem nie wynika z problemów z narządami wewnętrznymi psa, ale z jego nieprawidłowej treści, warto, aby każdy właściciel zapoznał się ze środkami zapobiegawczymi przeciwko tej dolegliwości. Często zdarza się, że człowiek od lat ćwiczy rytm życia zupełnie nieodpowiedni dla psa, a potem zastanawia się nad pojawiającymi się komplikacjami zdrowotnymi swojego pupila.

Aby uniknąć tak poważnych niespodzianek jak volvulus, należy przestrzegać następujących zasad:

• pies karmiony jest dwa razy dziennie: rano i wieczorem. Wszystkie posiłki odbywają się ściśle po spacerze, a nie przed nim. Pozwala to psu nie tylko zachować przewód pokarmowy, ale także zadbać o dobry apetyt. Jeśli okoliczności są takie, że karmienie następuje przed spacerem, musisz odczekać godzinę po jedzeniu-
  

  Utrzymanie harmonogramu posiłków może pomóc Twojemu psu lepiej trawić

• jako karma sucha należy wybierać opcje od wysokiej jakości producentów co najmniej klasy premium. Długotrwałe karmienie psa karmą o niskiej jakości może prowadzić do różnych negatywnych konsekwencji - od przyrostu masy ciała i próchnicy zębów po skręty i wrzody żołądka;
• zwierzę musi odwiedzać lekarza weterynarii co najmniej dwa razy w roku. Wiele chorób przewodu żołądkowo-jelitowego przebiega niezauważalnie przez właściciela zwierzęcia, stopniowo przygotowując „glebę” na poważniejsze patologie i powikłania. Zdrowe, choć duże zwierzę, ma znacznie mniejsze „szanse” na spotkanie z tą dolegliwością-
  

  Zaplanowane badania u lekarza weterynarii pozwalają na czas zareagować na ukryte choroby

• aktywność fizyczna ciężarnych kobiet powinna być znormalizowana. U psów spodziewających się szczeniąt narządy trawienne są częściowo ściskane przez macicę i początkowo znajdują się w stanie podrażnienia. Aby nie pogarszać sytuacji, ważne jest, aby mieć oko na takie zwierzęta i w żadnym wypadku nie grać z nimi w grę wymagającą aktywności fizycznej. Takie podejście może prowadzić nie tylko do skrętu, ale także do skręcenia macicy.