Leczenie i zapobieganie próchnicy u psów
Zadowolony
Psy, podobnie jak ludzie, często mają problemy z zębami, nieobce są im też bóle zębów. Pierwszą oznaką choroby próchnicowej jest demineralizacja szkliwa. Jest to wypłukiwanie minerałów ze szkliwa zębów, w wyniku czego ciemnieje, traci połysk, nabiera charakterystycznych żółtych plam, zaczyna się rozpadać. Demineralizacja prowadzi do niedoboru następujących substancji: wapnia, potasu, fosforu, magnezu, fluoru i chloru. Wzbogacają szkliwo, nadają zębom siłę i piękno.
W naturze utrata zębów oznacza dla psa szybką śmierć, ponieważ nie jest on w stanie dłużej się odżywiać ani chronić. W warunkach chowu domowego lub wolierowego choroba zębów nie prowadzi do tragedii, ale także powoduje ogromne cierpienie zwierzęcia. Pies odmawia jedzenia, martwi się, jęczy. Ponadto infekcja zlokalizowana w jamie ustnej jest przyczyną poważnych patologii narządów wewnętrznych. W artykule omówiono oznaki, dzięki którym możesz stwierdzić, że Twój zwierzak ma ból zęba. Dowiesz się również o leczeniu próchnicy u psów i co zrobić, aby uniknąć powikłań.
- Próchnicowe miejsce. Na szkliwie pojawia się żółta plama. Jest to obszar przyszłych uszkodzeń zębów, chociaż nie ma jeszcze śladów uszkodzeń strukturalnych.
- próchnica początkowa. Plama nabiera ciemnego odcienia. Emalia w obszarze próchnicy mięknie i zaczyna się pogarszać, ale głębsze warstwy nie zostały jeszcze naruszone.
- próchnica średnia. Zniszczenie wpływa na zębinę, tkankę twardą znajdującą się pod szkliwem zębów.
- Głęboka próchnica. Wszystkie tkanki zęba są zniszczone. Nie ma jeszcze stałego bólu, ale jest ostra reakcja na różne bodźce - temperaturę czy smak.
Jeśli choroba ma ostry przebieg, infekcja szybko rozprzestrzenia się na zdrowe zęby.
W miejscu lokalizacji zmiany próchnicę u psa klasyfikuje się w następujący sposób:
- próchnica bruzdowa - zniszczenie rowka powierzchni żującej zęba;
- próchnica proksymalna wpływa na powierzchnię kontaktu międzyzębowego;
- próchnica szyjki macicy niszczy dno zęba.
Głęboka próchnica prowadzi do rozwoju powikłań, których objawem jest ciągły ból:
- Pulpitis. Postępująca próchnica stopniowo obejmuje tkanki wewnętrzne, w tym miazgę (luźną tkankę łączną, w której nerwy i naczynia zasilające kanał zęba). Po odsłonięciu ząb zaczyna bardzo boleć, przynosząc psu cierpienie.
- Zapalenie ozębnej. Choroba polega na zapaleniu tkanki łącznej zakotwiczającej korzeń w zębodole. Pojawia się bolesna mobilność.
Mechanizm powstawania próchnicy
Próchnica zębów u psów jest zwykle jednym z objawów ogólnego, bolesnego stanu organizmu. Mechanizmem wyzwalającym chorobę jest pojawienie się płytki nazębnej, która zawiera dużą liczbę bakterii chorobotwórczych (głównie gronkowce). Płytka nazębna osadza się na zębach, powodując bliski kontakt flory bakteryjnej i szkliwa.
Skład chemiczny śliny przyczynia się do tego kontaktu. Minerały zawarte w ślinie oddziałują z płytką nazębną i zwiększają jej gęstość. Ta formacja jest ciasno osadzona na szkliwie i nazywana jest płytką nazębną. Produktem tej interakcji jest kwas mlekowy, który działa destrukcyjnie na szkliwo, demineralizując je.
Powierzchnia zęba szczególnie mocno cierpi w obecności mikroskopijnych zmian na szkliwie. W takim przypadku jego zniszczenie następuje szczególnie szybko.
Przyczyny choroby
Główne przyczyny próchnicy można podzielić na dwa główne typy:
- Mechaniczny. Próchnica zębów występuje znacznie częściej u starszych psów niż u młodszych psów. Wynika to z wad szkliwa - bramy wejściowej infekcji. Najczęstsze przyczyny wad to: nieostrożne usuwanie kamienia nazębnego, gryzienie bardzo twardych kości i innych przedmiotów.
- Chemiczny. Jest to zmiana składu chemicznego śliny, w wyniku której w jamie ustnej powstają agresywne kwasy, które mają destrukcyjny wpływ na szkliwo.
Istnieje wiele czynników prowokujących, których obecność przyspiesza początek choroby:
- Dziedziczne patologie rozwoju zębów i kości czaszki (wady zgryzu).
- Cechy rasy. Małe rasy częściej mają podobne problemy.
- Niedobór w diecie składników mineralnych niezbędnych dla zdrowia zębów (wapń, potas, fluor, fosfor, chlor). Jest to szczególnie niebezpieczne w dzieciństwie, podczas tworzenia tkanki zębowej.
- Zmniejszona odporność ogólna i miejscowa w wyniku przebytych infekcji.
- Choroby przewodu pokarmowego, krzywica, zaburzenia metaboliczne.
- Zmiany zwyrodnieniowe w starszym wieku. Dotyczy to zwłaszcza składu i jakości emalii.
- Życie na obszarze o złych warunkach środowiskowych.
- Obecność w diecie słodkich pokarmów, która jest główną przyczyną zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej śliny.
Objawy choroby
U psów próchnicę określają następujące cechy:
- nieprzyjemny zapach z ust;
- ciemne plamy na szkliwie lub ubytki wypełnione cząstkami jedzenia;
- zwiększone wydzielanie śliny;
- odmowa twardej żywności;
- przekrwiona tkanka dziąseł, bolesność po naciśnięciu;
- przy głębokiej próchnicy powikłanej paradontozą można zaobserwować rozchwianie zębów.
Diagnoza i leczenie choroby
Diagnozowanie i leczenie próchnicy możliwe jest tylko w specjalistycznych klinikach weterynaryjnych wyposażonych w sprzęt stomatologiczny.
Do diagnozy najczęściej stosuje się badanie rentgenowskie. Możliwe jest również zastosowanie specjalnych związków chemicznych, które barwią tkankę zęba. Ich zastosowanie pozwala określić głębokość uszkodzenia tkanek.
Przy powierzchownej lub średniej próchnicy zęby zwierzęcia nie są wypełnione, ale próchnica jest dezynfekowana i leczona roztworem azotanu srebra. Pomaga zatrzymać proces niszczenia. W domu stosowane są roztwory antyseptyczne - chlorheksydyna, Rotokan, Metrogyl Denta, które zabijają patogenną florę w jamie ustnej.
Ząb z głęboką próchnicą wypełniany jest cementem lub specjalnymi tworzywami sztucznymi.
Jeśli zniszczenie zaszło bardzo głęboko i są oznaki powikłań, to chory ząb należy usunąć, aby pozostałe zęby nie zostały zaangażowane w proces zapalny.
Zapobieganie chorobom
Profilaktyka próchnicy u psów polega na eliminacji czynników chorobotwórczych. Istnieją również pewne środki ostrożności, dzięki którym można zapobiec chorobie, a mianowicie:
- używaj tylko wysokiej jakości paszy, wykluczaj z diety słodkie pokarmy;
- upewnij się, że dieta zawiera wystarczającą ilość minerałów, które wpływają na jakość szkliwa;
- okresowo przeprowadzać higienę jamy ustnej - mycie zębów, usuwanie kamienia nazębnego, leczenie lekami antyseptycznymi;
- promować naturalne czyszczenie zębów poprzez zakup specjalnych twardych zabawek do żucia dla psów. Dozwolone jest podawanie nierurowych surowych kości do gryzienia;
- wskazane jest, aby okresowo zabierać zwierzęta do weterynarza na badanie jamy ustnej.
Zdrowie zębów jest integralną częścią dobrej kondycji psa. Wszystkie układy ciała są ze sobą połączone, dlatego zakłócenie pracy dowolnego narządu natychmiast negatywnie wpływa na aktywność reszty.