Masuj psa z paraliżem tylnych nóg

Zwierzę może napotkać różne trudności, z których jedną jest paraliż tylnych kończyn. Patologia to niezwykle poważne zaburzenie, które bez zapewnienia odpowiedniej pomocy szybko prowadzi do niepełnosprawności. Odchylenie jest trudne, ale podatne na terapię, więc musisz wykazać się maksymalną starannością i starannością. Jedną z głównych metod radzenia sobie z tą dolegliwością i wyrównywania samopoczucia pupila jest masaż. Jak dokładnie masować psa z paraliżem tylnych nóg, porozmawiajmy dalej.

patologia kręgosłupa. Przepukliny krążków międzykręgowych, dyskopatie, skoliozy zaburzają prawidłową anatomię kanału kręgowego, podczas których rdzeń kręgowy może być zaciśnięty w dowolnym miejscu i unerwienie ustaje. Im wyższa lokalizacja zmiany, tym więcej narządów traci swoją funkcję. Na przykład uraz piersiowego lub lędźwiowego rdzenia kręgowego prowadzi do odnerwienia narządów miednicy;

choroba zwyrodnieniowa kości. Spondyloza (podobna do kręgosłupa proliferacja tkanek kręgowych w kierunku rdzenia kręgowego), spondyloartroza (wybrzuszenie miażdżystego pierścienia krążka kręgowego), dyskopatie (przenikanie elementów krążka do kanału mózgowego) powodują ucisk komórek nerwowych. Na tle przedłużonego działania niepożądanego dochodzi do zakłócenia dopływu tlenu i obumierania tkanek nerwowych-

Spondyloartroza na zdjęciu rentgenowskim

nieudane ruchy. Wypadanie krążka kręgosłupa, zwichnięcia i złamania różnych obszarów osiowego tworzenia kości mogą wystąpić przy nadmiernie aktywnych ruchach i nieudanych skrętach;

polineuropatia alergiczna. Patologia alergiczna może wpływać na dowolne narządy, w tym układ nerwowy. Odchylenia pojawiają się pod wpływem jakichkolwiek alergenów: domowych, medycznych, spożywczych itp.P;

infekcje wirusowe i bakteryjne wpływające na rdzeń kręgowy lub mózg (zapalenie rdzenia, zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu itp.).P.). Niebezpieczne jest nie tylko uszkodzenie włókien nerwowych wraz z rozwojem obrzęku i zniszczeniem w nich, ale także działaniem trucizn i toksyn patogenów;

udary niedokrwienne i krwotoczne. Patologia może powstać z różnych przyczyn: zmiany miażdżycowe naczyń ośrodkowego układu nerwowego, stres u psa, podwyższone ciśnienie krwi, masywne urazy. W efekcie określona część układu nerwowego zostaje wyłączona z pracy.

Jakie rasy chorują częściej?

Zwykle choroba dotyka średnich i małych ras. Jamniki, Brabancons, Pekińczyk i Buldogi Francuskie mają dziedziczną predyspozycję do chorób krążków międzykręgowych. Izolowane dyskopatie mają tendencję do występowania u bardzo dużych ras w starszym wieku. Należą do nich dobermany, owczarki niemieckie i rottweilery. Odchylenie może postępować przez całe życie i wcale się nie objawiać.

Patologie układu mięśniowo-szkieletowego występują częściej u pasterzy, labradorów, dogów niemieckich i bernardynów. Główną przyczyną jest dysplazja stawu biodrowego, spowodowana intensywnym wzrostem ciała zwierzęcia w okresie od 4 do 10 miesięcy. Podatne na zwiększone urazy - małe rasy psów. Zwykle łapy zwierząt cierpią na drobne upadki, urazy samochodowe, konflikty z przedstawicielami innych ras.

Klasyfikacja paraliżu

Choroba zawsze wiąże się z uszkodzeniem układu nerwowego. W zależności od nasilenia odchylenia naukowcy usystematyzują je w następujący sposób:

• monoplegia - paraliż jednej łapy;
• paraplegia - w uszkodzeniu zajęte są kończyny przednie lub tylne;
• tetraplegia - brak unerwienia wszystkich łap;
• hemiplegia - prawa lub lewa połowa ciała jest unieruchomiona;

W zależności od ciężkości uszkodzenia ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego oraz etiologii istnieją:

• paraliż czynnościowy. Występuje na tle narażenia na czynniki negatywne (toksyny, obrzęk, stres). Zjawisko znika po usunięciu przyczyny;
• paraliż organiczny. U podstaw - uszkodzenie neuronów, funkcja nigdy nie zostanie przywrócona. Często przyczyną są urazy, nowotwory, nieodwracalne procesy zakaźne i zapalne.

Lokalizacja jest ważną funkcją diagnostyczną. Paraliż zdarza się:

• centralny (dotknięty jest mózg i rdzeń kręgowy);
• peryferyjny (odchylenia są wykrywane od strony włókien nerwów obwodowych).

Wyróżniają również:

• paraliż (spadek siły mięśniowej przy ograniczonej aktywności ruchowej i funkcjonalnej);
• niedowład (całkowita niemożność ruchu).

Objawy choroby

Objawy kliniczne są różne. Znacznie różni się również tempo rozwoju patologii. W niektórych przypadkach choroba postępuje szybko (trauma), prowadząc do niepełnosprawności zwierzęcia w ciągu kilku minut, w innych utrzymuje się latami (guzy, dyskopatie itp.).P.) Można wyróżnić następujące główne objawy:

• utrata zdolności do samodzielnego poruszania się. Pies może chodzić, opierając się o ściany lub inne przedmioty we wnętrzu. W postaciach izolowanych jedną lub więcej kończyn można ciągnąć za psem po podłodze lub ziemi;
• niestabilność chodu. Zwierzę porusza się niepewnie, zataczając się;
• częste potykanie się. Osłabienie lub brak siły mięśniowej prowadzi do zmniejszenia zakresu ruchu. Zwierzę dotyka wszelkich drobnych przeszkód - kamieni, dywanów, progów. Dodatkowym niebezpieczeństwem jest możliwość urazu i infekcji (w obszarach odnerwionych układ odpornościowy nie działa odpowiednio, tworząc sprzyjające środowisko do rozmnażania się drobnoustrojów);
• asymetria ciała i kończyn. Paraliż lub niedowład prowadzi do niemożności poruszania się, obniżenia napięcia mięśniowego, co zaburza funkcjonalną i estetyczną anatomię zwierzęcia.

Z wyraźnym zespołem bólowym zwierzę jest niespokojne, pędzi po pokoju, nawet jeśli nie działa całkowicie. W rzadkich przypadkach, jeśli zmiana znajduje się w mózgu, choroba łączy się z drgawkami. Mogą być ograniczone (drganie jednej kończyny) lub uogólnione (napady obejmują całe ciało). Drgawki ogólnoustrojowe są zjawiskiem niebezpiecznym, ponieważ w ich trakcie oddychanie zwierzęcia ustaje z powodu skurczu włókien krążenia krtani.

Diagnostyka

Statystyki pokazują, że właściciele psów zwracają się o pomoc do weterynarzy nawet wtedy, gdy zwierzę całkowicie traci zdolność samodzielnego poruszania się i powoduje wiele niedogodności. W diagnostyce niezwykle ważna jest znajomość czasu trwania choroby (na przykład różne infekcje wirusowe mają swoje własne cechy rozwojowe, różne okresy inkubacji).

Kontrola wzrokowa pozwala na natychmiastowe postawienie prawidłowej diagnozy. Lekarz weterynarii sprawdza zachowanie głębokiej i powierzchownej wrażliwości, identyfikuje patologie odruchowe.

Jednak przyczyna patologii jest niezwykle ważna, ponieważ leczenie będzie skierowane specjalnie na nią. Pies przechodzi cały szereg czynności laboratoryjnych i instrumentalnych:

• ogólne badanie krwi (wzrost poziomu leukocytów i neutrofilii wskaże bakteryjny charakter infekcji, a leukopenia w połączeniu ze wzrostem liczby limfocytów wskazuje na uszkodzenie wirusowe);
• badanie biochemiczne składu krwi (szczególnie ważne są czynniki reumatyczne, które umożliwiają ocenę procesu autoimmunologicznego);
• specyficzne analizy w poszukiwaniu przeciwciał przeciwko patogenom;
• badanie ultrasonograficzne kończyn (pozwala na wizualizację zmiany, ujawnienie obrzęku i aktualną lokalizację włókien nerwowych);
• Rentgen to najlepsza metoda diagnozowania złamań i deformacji kości;
• CT lub MRI (metody dają pełny obraz tego, co dzieje się w ośrodkowym i obwodowym układzie nerwowym psa i pozwalają w prawie 98% przypadków postawić prawidłową diagnozę).

Wideo - Awaria tylnych nóg u psów

Komplikacje

Paraliż może prowadzić do innych, poważniejszych konsekwencji i dodatkowo pogorszyć stan ogólny. Należą do nich takie jak:

1. szybki zanik mięśni. Mięśnie, które straciły masę, są trudniejsze do aktywacji. Dlatego bez zabiegów masażu i fizjoterapii zwierzę nigdy nie wróci do normalnego życia;
2. pojawienie się przykurczów. Jeśli zwierzę nie wykonuje biernych ruchów, imitujących fizjologiczne, wówczas stawy stopniowo kostnieją;
3. odleżyny. Przedłużona bezruchowa pozycja przyczynia się do pojawienia się obszarów martwicy na tkankach stykających się z podłogą;
4. rozwój innych chorób. Brak aktywności fizycznej prowadzi do hipostatycznego zapalenia płuc i zwiększonego ryzyka powstawania zakrzepów krwi, które mogą być śmiertelne.

Leczenie

Taktyka leczenia zależy przede wszystkim od etiologii choroby. Jeśli przyczyną odchyleń są złamania, zwichnięcia lub zerwania więzadeł, wówczas kończynę unieruchamia się za pomocą gipsu lub ciasnego bandażowania na pewien czas (zwykle 3-6 tygodni).

Nowotwory podlegają wycięciu chirurgicznemu, a następnie wyznaczeniu chemioterapii, która zapobiega wzrostowi przerzutów i nawrotom guza. W niektórych sytuacjach, gdy proliferacja komórek jest nieoperacyjna, można zalecić paliatywną radioterapię. Zmiana jest wystawiona na działanie promieni rentgenowskich, które niszczą guz.

W przypadku bakteryjnych lub wirusowych procesów zakaźnych i zapalnych przepisywane są środki przeciwdrobnoustrojowe i przeciwwirusowe. Schemat odbioru jest wskazany w tabeli.

Tabela 1. Leki na infekcje paraliżu u psów

Amoksycylina

20 mg/kg2 razy dziennie4-8 dniBakteriaZ jedzeniem4 mg/kgCo 24 godziny10 dniBakteriaZ jedzeniem15 mg/kg1 dziennie10 dniBakteriaZ jedzeniem2 mlCo 8-12 godzin3-5 dniWirusyPodskórnie / domięśniowo

Uszkodzenia kręgosłupa z reguły nie są radykalnie korygowane i podlegają leczeniu objawowemu. Doskonałym narzędziem do ograniczania aktywności procesu zapalnego (zwłaszcza o charakterze autoimmunologicznym) są glikokortykosteroidy ogólnoustrojowe. na przykład, Metyloprednizolon (1 mg/kg 2 razy dziennie).

W celu zmniejszenia nasilenia bólu wskazane jest stosowanie nienarkotycznych leków przeciwbólowych. Niesteroidowe leki przeciwzapalne są świetne: Ketonal (1 mg/kg masy ciała dziennie), Wedaprofen (0,5 mg / kg 2 razy dziennie, ale nie więcej niż 10 mg dziennie). Ta grupa leków ma nie tylko działanie przeciwbólowe, ale także przeciwzapalne, pomagając zmniejszyć i odgraniczyć ognisko zapalne. Czas przyjęcia, ze względów bezpieczeństwa, nie powinien przekraczać 14 dni.

Zwiększone obciążenie mięśni z powodu naruszenia unerwienia kończyn zawsze prowadzi do przeciążenia mięśni. Środki przeciwskurczowe są wskazane w celu zmniejszenia skurczu i napięcia. Banalne wystarczy bez shpa lub Baralgin. Dawka - 1 tabletka na 10 kg wagi psa dziennie. Przebieg leczenia – do całkowitego ustąpienia objawów.

Ponadto lekarz może przepisać multiwitaminy, które koniecznie zawierają B1, B12 i PP. Jednym z tych leków jest witaminizowany suplement „Witaminy”. Czas trwania terapii wynosi 2 miesiące, a dzienna dawka o masie poniżej 10 kg - 3 sztuki, od 10 do 20 kg - 5-6, od 30 do 40 - 7-8, a przy masie ciała powyżej 40 kg - 10 tabletek.

Uwaga! Stosowanie jakiegokolwiek produktu leczniczego powinno odbywać się wyłącznie po konsultacji z lekarzem weterynarii na jego zalecenie. Samoleczenie bez poddawania się badaniu w klinice obarczone jest groźnymi dla życia konsekwencjami.

Rehabilitacja psa

Po wyeliminowaniu objawów i przyczyny choroby rozpoczyna się najważniejszy etap leczenia zwierzęcia - kompleks środków rehabilitacyjnych. Ich głównym celem jest jak najwcześniejsza adaptacja zwierzęcia z maksymalnym przywróceniem aktywności ruchowej. Najlepszą metodą jest masaż i specjalne ćwiczenia.

Wideo - Masaż na problemy z kręgosłupem u psów

Korzyści z masażu

Ruchy masujące przyczyniają się do:

• poprawa krążenia krwi w dotkniętym obszarze ciała. Przepływ krwi zwiększa dopływ tlenu do tkanek, aktywuje metabolizm (dostarczanie niezbędnych pierwiastków) i przyspiesza procesy regeneracji;
• zwiększenie napięcia mięśniowego i pobudzenie odruchów ścięgnistych. Stały mechaniczny wpływ na obszary, które częściowo lub całkowicie utraciły regulację nerwową, aktywuje pracę mięśni, zatrzymuje procesy zanikowe;
• działanie przeciwbólowe. Wpływ dłoni masażysty na podskórny tłuszcz stymuluje uwalnianie histaminy i innych substancji biologicznie czynnych, które działają przeciwbólowo i promują rozszerzenie naczyń krwionośnych. W rezultacie zwierzę otrzymuje chwilową ulgę;
• zwiększone przewodnictwo pni nerwów obwodowych. Przywrócenie pracy tkanki nerwowej to podstawa rehabilitacji. Przy odpowiednim podejściu zwierzę będzie w stanie szybko przywrócić dawną aktywność;
• ogólny relaks i spokój psa.

Pierwsze ruchy masażu powinny być słabe i nie przynosić efektu terapeutycznego. Ich celem jest zdobycie zaufania i zgody zwierzęcia. Zwierzę musi zrozumieć, że wszystkie manipulacje mają na celu wyłącznie dobro jego ciała.

Istnieją 2 główne rodzaje masażu:

• medyczny;
• profilaktyczny.

Na notatce! Ponadto często stosuje się aquamasaż, który jest rodzajem terapeutycznym. Zwierzę przebywa w pojemniku z wodą przez 15-20 minut. Działanie fal hydromasażu poprawia ukrwienie tkanek, zwiększa napięcie mięśni szkieletowych i sprzyja całkowitemu odprężeniu zwierzaka.

Technika masażu

Pierwszym etapem jest przygotowanie zwierzęcia. W tym celu należy przeprowadzić ogólny masaż relaksacyjny. Schemat wygląda tak:

1. przygotowanie. Masaż najlepiej wykonywać 30 minut po posiłku i zawsze o określonej godzinie. Miejsce powinno być ciche i spokojne. Działanie bodźców zewnętrznych nie powinno przeszkadzać reszcie zwierzaka. Możesz dodatkowo włączyć muzykę relaksacyjną: odgłosy natury, szum rzeki. Powierzchnia, na której znajduje się zwierzę, powinna być płaska i lekko miękka. Niedozwolone jest umieszczanie poduszek lub koców;
2. głaskanie psa od głowy do ogona. Lepiej położyć zwierzę na boku i wykonywać ruchy szeroko otwartą dłonią. Akcje powinny być lekkie, a ręce ciepłe-
   

   Masaż rozpoczyna się od głaskania psa od głowy do ogona

3. masaż pleców. Manipulacje zaczynają się na łopatkach, stopniowo przesuwają się w kierunku nasady ogona. Każdy mięsień musi być dotknięty. Surowo zabrania się masowania kręgosłupa i wystających kości-
   

   Ruch masażu pleców

4. lekkie pocieranie kości krzyżowej. Odbywa się okrężnym ruchem z otwartą dłonią-
   

   Pocieranie sacrum psa

5. głaskanie brzucha. Ta anatomiczna formacja jest niezwykle wrażliwym miejscem. Jeśli zwierzę to nie lubi, lepiej porzucić obecny etap-
   

   Pogłaskaj brzuszek psa

6. masaż głowy. Obie dłonie znajdują się po bokach głowy i powoli poruszają się tam i z powrotem. Jeśli pies jest mały, możesz wykonywać ruchy palcami-
   

   Masaż głowy psa

7. ogon pracy. Trzeba kilka razy przesunąć ręce wzdłuż ogona: od nasady do czubka i na koniec ścisnąć-
   

   Masowanie psiego ogona

Uwaga! Nie można ciągnąć zwierzęcia za ogon i mocno go ściskać. Może to prowadzić do gwałtownych ruchów, które dodatkowo uszkadzają kręgosłup i utraty pewności siebie.

Jeśli podczas ogólnego masażu relaksacyjnego pies odpręża się i doświadcza pozytywnych emocji, można przejść do tylnych łap. Technika wygląda tak:

1. weź jedną łapę do ręki i kilkakrotnie głaszcz całą kończynę, najpierw od góry do dołu, potem od dołu do góry;
2. chwytając za czubek i podstawę łapy, wykonaj lekkie zgięcie i wyprost (około 10-15 razy). Zwróć uwagę na zachowanie zwierzęcia w tym momencie. Jeśli odczuwa ból i dyskomfort, konieczne jest zmniejszenie amplitudy i liczby powtórzeń;
3. wykonuj bierną rotację łap do wewnątrz i na zewnątrz (3-4 powtórzenia);
4. używając tylko 3 palców ręki (wskazującego, środkowego i dużego), musisz rozciągnąć wszystkie mięśnie, zabierając co najmniej 1-2 minuty na każdy;
5. zaciśnij końce kończyn i lekko naciśnij 20-30 razy opuszki palców. Po konieczności masowania przestrzeni międzypalcowych.

Jeśli podczas masażu łap pies jest trochę niespokojny, to należy ponownie zakończyć zabieg masażem ogólnym.

Etapy masażu łap można zobaczyć w serii zdjęć przedstawionych poniżej.

Profilaktyka

Każdej chorobie można zapobiec. Aby uchronić zwierzaka przed tak poważnym problemem, powinieneś przestrzegać kilku prostych zasad:

• wczesna aktywacja zwierzęcia. Od 1-2 miesięcy musi być wypuszczony na ulicę i umożliwiać częsty kontakt z psami w jego wieku-
  

  Ważne jest, aby od pierwszych miesięcy uczyć szczenięta aktywnego trybu życia

• znaleźć czas na odpoczynek. Jeśli Twój pupil chce spać, nie przeszkadzaj mu;
• zapobieganie schodzeniu po schodach do szóstego miesiąca życia. Lepiej nosić małe szczenięta w ramionach, to zapobiegnie urazom i złamaniom;
• poddawać się regularnym badaniom (w tym prześwietleniom) ras o wysokim ryzyku paraliżu;
• przestrzeganie diety. Pokarm wchodzący do organizmu psa musi być kompletny pod względem jakości i ilości, podawany zgodnie z preferencjami rasy i wieku;
• wykluczyć skutki zimna (klimatyzacja, kafelki, przeciągi). Miejsce stałego pobytu zwierzęcia musi być ciepłe;
• regularne czyszczenie sanitarne i pranie wszystkich rzeczy osobistych pupila bez użycia niebezpiecznych środków chemicznych.

Wniosek

Paraliż kończyn tylnych jest powszechną patologią, z którą może zmierzyć się każdy pies. Należy wziąć pod uwagę predyspozycje zwierząt niektórych ras i szczeniąt, które wymagają dokładniejszej opieki i uwagi. Jeśli choroba rozwinęła się u zwierzaka, nie możesz się wahać i musisz pilnie zwrócić się o pomoc do specjalisty. W procesie leczenia i rehabilitacji należy dbać o zwierzę, aby obdarzyło Cię zaufaniem i było spokojne. O właściwościach leczniczych masaż dla psów możesz przeczytać również w osobnym artykule na naszym portalu.